Ο ουρανός από το πρωί ήταν γκρίζος και θυμωμένος σαν κάτι να του έφταιγε. Το μεσημέρι σκοτείνιασε τόσο που χρειάστηκε να ανάψω το φως για να διαβάσω και όταν η καμπάνα σήμανε "έξι" οι πρώτες χοντρές ψιχάλες άρχισαν να πέφτουν με δύναμη στην άσφαλτο. Έβρεξε τόσο πολύ και τόσο δυνατά που πρώτη φορά ευχαριστήθηκα βροχή σ'αυτή τη χώρα. Όταν νύχτωσε για τα καλά οι βροντές έγιναν η φωνή τ'ουρανού και οι αστραπές με ανάγκασαν να πάω στο παράθυρο για να απολαύσω το θέαμα του ξεσπάσματος..
Εδώ η ταύτιση
4 comments:
Όμορφα πράγματα... :)
nai alla to its raining men kai kati allo tha krivei de mporei hehe! polu wraies eikones, pou mono kai mono apo tin perigrafi mporei i fantasia sou na dimiourgisei
Molis periegrapses tin agapimeni mou atmosfera! Ton agapimeno mou kairo! OLI mera o ouranos na einai ologrizos, skouros, me elafri psixala, kai se kapia fasi na piasi geri bora me astrapes! APOLYTO! Edo, pali, eimaste sto allo akro. Diladi i kolasi se sigrisi me tin ellada miazei na exei fujitsu!
gia olous: :))
Post a Comment