Feel like going home

Kακή χρονιά, το μόνο που θέλω είναι να πάω σπίτι μου, and that's it.

bits'n'bites

• Οι κάτοικοι της Ελλάδας δεν μπορείτε να εκτιμήσετε *πραγματικά* την αξία ενός γιαουρτιού Τοτάλ με μέλι, της φέτας, του ελληνικού καφέ, του σουβλακίου και της Αμίτας Motion όπως επίσης και μερικών άλλων διαδεδομένων τροφίμων εκεί κάτω.
  
• Για να είναι στα 22 σου, η πρώτη σου παρατήρηση σχετική με το φαγητό είναι σχεδόν σίγουρο ότι κάτι έχει πάει *πολύ* λάθος με τη ζωή σου.
• Όταν δε, έχεις μπροστά σου ένα χαρτάκι ποστ-ιτ , αρχίζεις να γράφεις κάτι γενικό όπως "so.." και η φράση συνεχίζεται ασυναίσθητα "...f*ck you ANYWAY!" τότε σιγουρεύεσαι πως στ'αλήθεια κάτι έχει πάει πολύ λάθος με τη ζωή σου.
• 'Οταν μια καλοπροαίρετη συναυλιακή ενημέρωση από συμπλόγκερ σε ρίχνει σε μια ημικατατονία γιατί συνειδητοποιείς μέχρι στιγμής τι έχεις χάσει από τα καλλιτεχνικά δρώμενα, ήρθε η ώρα να παρατήσεις ό,τι έκανες και να πάρεις το πρώτο αεροπλάνο για τα πάτρια. Μετά βέβαια σκέφτεσαι ότι άμα σε δούν στην Ελλάδα γνωρίζοντας πως έχεις ανειλλημένες υποχρεώσεις, θα σε στείλουν πίσω με το ίδιο αεροπλάνο, και τότε απλά κατσουφιάζεις κι άλλο και κάθεσαι στ'αυγά σου.
• Όταν βλέπεις βιβλία και δεν θέλεις για κανένα λόγο να τα ανοίξεις, πόσο μάλλον να μάθεις αυτά που γράφουν, τότε μάλλον έχεις κουραστεί πολύ και χρειάζεσαι διακοπές.
• Σε αυτήν την περίπτωση, ένα εισιτήριο στο μέιλ θα ήταν much much appreciated, αλλά γυρνάμε πίσω στην πρό-προηγούμενη βουλίτσα και ως εκ τούτου, καταλήγουμε σε ένα φαύλο κύκλο.
  

(και έχεις δρόόόόόόμο ακόμααα.. )