Καταστροφή

Νιώθω ένα ράκος.
Όχι γιατί αρρώστησα εγώ, αλλά το μωρό μου. Το λάπτοπ μου, το άλιεν μου νοσεί!!!!!!
Δεν έχει ιό, αλλά κάτι πολύ πολύ χειρότερο και φταίω εγώ και μόνο εγώ.
Εχθές ήμουν πάρα πολύ χαρούμενη γιατί πέρασα ένα μάθημα που με ταλαιπωρούσε πολύ.Το βράδυ μιας και είχα κέφια, έβαλα κι εγώ ένα ποτήρι κρασί και κάθησα στο λάπτοπ να λιώσω με μουσική και Σουντόκου.
Εκεί που είμαι άνετη και χαλαρή, κουνάω λίγο το καλώδιο του εξωτερικού σκληρού γιατί δεν έφτανε να το συνδέσω με το λάπτοπ, και έτσι όπως το καλώδιο ακούμπησε το ποτήρι του κρασιού αυτό και οι λίγες σταγόνες που είχαν μείνει μέσα προσγειώθηκαν πλαγίως στο μωρό μου. Κρίση πανικού με έπιασε. Αμέσως σκούπισα το υγρό και με με πολύ θυληκές κινήσεις ξεχαρβάλωσα τα πλήκτρα όπου και ο τόπος του εγκλήματος.
Μέσα βρήκα την Άρτα και τα Γιάννενα και παρόλο που ούτε τρώω ούτε πίνω όταν το χρησιμοποιώ μόνο εγώ έλειπα από 'κει μέσα. Αφού σκούπησα κάθε πιθανή υπάρχουσα σταγόνα άρχισα να τσεκάρω τι δουλεύει και τι όχι.
Στην αρχή το Τ και το 4 δεν λειτουργούσαν, αλλά μόνο προς στιγμήν κι έτσι ανακουφισμένη άρχισα να ξαναβάζω τα κουμπιά στην θέση τους. Εντάξει, δεν τα κατάφερα με όλα, και αφού ένιωσα μια κούραση να με καταβάλει πήγα για νάνι μου. Ξυπνάω σήμερα το πρωί με έναν εφιάλτη. Το μωρό λέει είχε πάρει φωτιά. Τινάχτηκα από το κρεβάτι και πήγα να διαπιστώσω ότι όλα ήταν όπως τα άφησα μερικές ώρες πριν, σβηστό και κρύο και με 3-4 πλήκτρα αφημένα στο πλάι.
Έτσι όπως το είδα άρρωστο και εξασθενημένο προσπάθησα να του τα βάλω πίσω αλλά φευ! Δεν τα κατάφερνα με τίποτα.
Στο msn ο αδεφλός μου ήταν μέσα. Του μιλάω, του λέω τον βαθύ κι αβάσταχτο πόνο μου και ότι θέλω να το πάω σε ένα λαπτοπατζίδικο να τα φτιάξουν και αρχίζει το δούλεμα. Τον παίρνω τηλέφωνο με την ελπίδα να καταλάβει την απόγνωση στη φωνή μου και να μου δώσει καμιά συμβουλή της προκοπής. Αντ'αυτού μου έστειλε μερικές προφητικές φωτογραφίες με εμένα και τον λαπτοπατζή, μόλις του εξηγήσω τι έκανα. Ιδού:








Και εδώ αν επιβιώσω πως θα πρέπει να μεταμφιεστώ για να μην με αναγνωρίζει.



Επειδή όμως δεν κατάφερε να με λυγίσει ο ψυχολογικός του πόλεμος, οπλίστηκα με όλο το θάρρος που διέθετα, το Shotgun πού έχω για αυτές τις περιπτώσεις, έβαλα το μωρό στην τσάντα του και έφυγα.

Ο λαπτοπατζής για καλή μου τύχη δεν έκανε τίποτα από αυτά, παρά πήρε το πουγκάκι για τα κοσμήματα στο οποίο είχα βάλει τα εντεράκια του μωρού (τα κουμπιά δηλαδής) και με υπομονή τα έβαλε στη θέση τους (αλήθεια, τι έχουν οι κομπιουτεράδες στα χέρια τους και φτιάχνουν ότι τους πας;).

Χαρούμενη λες και βγήκα από το Βερόπουλο, γύρισα σπίτι μόνο και μόνο για να διαπιστώσω ότι το Caps Lock, το πέντε και το έξι δεν λειτουργούν. Ξανά μανά panic attack, βρίσκω στο νετ τη σελίδα για το σέρβις των Alienware. Στέλνω μέιλ με το πρόβλημα, και πριν από λίγο ήρθε η απάντηση.

Ο κύριος Stephen, υπεύθυνος του αντίστοιχου τμήματος της εταιρείας μου είπε όταν πάω στο Λονδίνου να του πάω το λάπτοπ και για την ώρα να βολευτώ με ένα usb πληκτρολόγιο. Ούτε courier, ούτε περιφερειακά υποκαταστήματα σε Ουγγαρία ή Ελλάδα ούτε τίποτα. Μόνο εγώ αυτοπροσώπως στο Λονδίνο.
Υποπτεύομαι για να μου κάνει ό,τι δείχνουν οι φωτογραφίες πιο πάνω.

ΟΥ-ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ .....

:'-(((((((