Εχθές είχε γενέθλια. Έκλεινε τα είκοσι. Έλαβε ένα δεματάκι από τον αδελφό της : ένα γράμμα, μια σοκολάτα από τη χώρα της κι ένα cd που ήθελε πολύ. Την σοκολάτα την άνοιξε στο τραμ, ακούμπησε το κεφάλι της στο τζάμι , έκλεισε τα μάτια και έβαλε στο στόμα το πρώτο κομμάτι. "Μμμμμμμ" , η απόλαυση ζωγραφισμένη στο πρόσωπό της. Κι ένα δάκρυ κύλλησε στα ροζ μάγουλά της .
Της κάναμε πάρτυ έκλπηξηστο αγαπημένο της εστιατόριο, με την αγαπημένη της μουσική να παίζει από τα ηχεία. Παρόλη την έκπληξη και χαρά της, δεν έφαγε φαγητό, μόνο από την τούρτα της. Είχε ένα θλιμμένο βλέμμα , κι ένα αμυδρο χαμόγελο, σαν να της έλειπε κάτι. Ή μάλλον, κάποιος.Οικόγένεια; Φιλος; Κανένας δεν μπόρεσε να ρωτήσει. Στο τέλος της δώσαμε μια τεράστια κάρτα, ζωγραφισμένη από μια φίλη της , με αφιερώσεις από όλους τους παρευρισκόμενους. Το δώρο κι αυτό στο τέλος. Ήταν κάτι που το ήθελε πολύ και που δεν την αφήσαμε να το αγοράσει μόνη της , πείθοντας της με την δικαιολογία πως είναι ακριβό. Δεν πίστευε στα μάτια της όταν κατάλαβε τι είναι. Με την κάρτα ταράχτηκε. Προσπάθησε να κρύψει τη συγκίνησή της αλλά δεν τα κατάφερε. Πρέπει να χάρηκε πάρα πολύ με όλα.. και από την συμπεριφορά της φάνηκε πως ξέρει να εκτιμά..
No comments:
Post a Comment