Monday, October 17, 2005

Έχω ένάν κόμπο στο λαιμό και μια θηλειά που όλο στενεύει..

Είναι από τις μέρες που ξυπνάς άκεφη, με έναν κόμπο στο λαιμό κι ένα πολύ κακό προαίσθημα. Και που κατα τη διάρκειά της διαπιστώνεις πως το προαίσθημα βγαίνει αληθινό , και όλες οι κακές σου σκέψεις γίνονται πραγματικότητα.Και ντρέπεσαι τόσο πολύ.. και μετανιώνεις, έχεις τύψεις και σε μισείς και δεν θες να σε βλέπει κανείς. Να μην ξέρει ότι υπάρχεις , να μην μπορεί να σε ρωτήσει τίποτα , να μην μπορείς να του πεις τίποτα. Και ξέρεις ότι μέρες σαν κι αυτή θα ξανάρθουν και θα σε βρουν πάλι αδύναμη. Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. Μπορείς όμως να το κάνεις;

No comments: