Ειλικρίνεια βρε παιδιά...

Ένα από τα πράγματα που απεχθάνομαι είναι το ψέμα ή έστω η μισή αλήθεια. Οι γύρω μου κάνουν κατάχρηση της ανειλικρίνειας και δυστυχως δεν μπορώ να κάνω κάτι να το αλλάξω.
Η μία είχε λέει όλο το Σαββατοκύριακο πυρετό και δεν μπορούσε να διαβάσει,ήταν σχεδόν αδιάβαστη , και απορεί πως πήρε 5/5 στο τεστ..λες και μπορείς να πάρεις 5άρι στην Ανατομία αν δεν έχεις λιώσει , και ειδικά στο θέμα που εξεταζόμασταν.
Ο άλλος δεν μπορεί μέρες να συγκεντρωθεί , διαβάζει ελάχιστα, βγαίνει όλο βόλτες, αλλά θα πάει να γράψει το λιγότερο 3 .
Ο τρίτος λέει είναι συνέχεια κουρασμένος και όταν γυρίζει σπίτι από το μάθημα δεν διαβάζει ποτέ και κοιμάται. Επίσης το Σαβ/κο κάνει τρελό clubbing και ξυπνάει μεσημέρι οπότε ούτε τοτε διαβάζει ικανοποιητικά. Στα τεστ ομως τα 4άρια κάνουν παρέλαση.
Από την άλλη , η καλή σου, διάβασε ατέλειωτες ώρες , έλιωσε πάνω από τους Άτλαντες , αλλά ο καθηγητής ήτανε "άδικος μαζί της και ενώ του τα πε όλα την έκοψε". Τι μας λες; Δηλαδή περίμενες να σε περάσει όταν δεν του λες τίποτα.. Λες και είναι χθεσινός και δεν βλέπει αν ξέρεις ή όχι..
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όλα αυτά.. Αν δηλαδή πεις ότι δε διάβασες αλλά περάσεις με αρκετά καλό βαθμό ή με άριστα θα φανείς έξυπνος/κουλ/μάγκας; Και ο άλλος θα νιώσει τι; Βλάκας; Κι εσύ χαίρεσαι γι' αυτό; ΄
Κι εσύ καλή μου μας περνάς για χαζούς ; Τι νομίζεις ; Οτι πιστεύουμε ότι το σύμπαν τα έβαλε μαζί σου και περιμένεις να συμμεριστούμε τον πόνο σου;
Περισσότερο θα σεβαστώ να μου πεις οτι ναι , διάβασα πολύ και ευτυχώς τα θυμήθηκα όλα και τα είπα , ή ότι δεν διάβασα, έκατσα και κοιμήθηκα , και λογικό είναι να κοπώ.
Να μάθουμε ήρθαμε εδώ , όχι να πάρουμε το κύπελλο. Ο καθένας να παίρνει αυτό που του αξίζει..Και λίγη ειλικρίνεια δε βλάπτει...