Kούτρας Γιάννης
Θ.Μικρούτσικος/Ν.Καββαδίας
Φουντάραμε καραμοσάλι στο ποτάμι
Είχε ο πιλότος μας το κούτελο βαμμένο
Κι αν λείψεις χίλια χρόνια θα σε περιμένω
Ωστόσο οι κάβοι σου σκλήρυναν την παλάμη
Θολά νερά και μίλια τέσσερα το ρέμα
Οι κούληδες τρώνε σκυφτοί ρύζι με κάρυ
Ο καπετάνιος μας κοιτάζει το φεγγάρι
Που’ ναι θόλο και κατακόκκινο σαν αίμα
Το ρυμουλκό σφύριξε τρεις και πάει για πέρα
Σαράντα μέρες όλο μέτραγες τα μίλια
Μα απόψε λέω φαρμάκι κόμπρα είχες στα χείλια
Την ώρα που είπες με θυμό θα βγω άλλη μέρα
Τη νύχτα σου ‘πα στο καμπούνι μια ιστορία
Την ίδια που όλοι οι ναυτικοί λένε στη ράδα
Τα μάτια σου τα κυβερνούσε σοροκάδα
Κι όλο μουρμούριζες βραχνά φάλτσο η πορεία
Σαλπάρουμε, μας περιμένουν στο Μπραζίλι
Το πρόσωπο σου θα το μούσκεψε το αγιάζι
Ζεστών αγέρα κατεβάζει το μπουγάζι
Μα ούτε φουστάνι στη στεριά ούτε μαντίλι
6 comments:
all time classic!
πολύ καλή επιλογή!
:) ευχαριστώ Jojo μου! (σου έδωσα λινκ στο ποστ για τον Σωκράτη, αν δεν το είδες..)
Φιλιά!!
Εξαιρετικό κομμάτι και πολύ ταιριαστός ο πίνακας με την καρδιά και την θάλασσα. Ο Καββαδίας είναι ο αγαπημένος μου ποιητής :-)
το είδα και σε ευχαριστώ πολύ!
μόλις σήμερα κατάφερα να το ακούσω γιατί ήταν σε .rar και δεν μπορούσα να το παίξω...
τέλος καλό όλα καλά όμως! :)
Σοφία, κι εμένα μου αρέσει πολύ ο Καββαδίας...
Το τρίπτυχο Ελύτης-Καββαδίας-Καβάφης είναι αξεπέραστο :)
Jojo, ωχ ναι, έχεις δίκιο! Χαίρομαι που τα κατάφερες!!! Ελπίζω το μωράκι να βγει φιλόμουσο όπως κι εσύ, χιχι :))))))
Post a Comment