Blog Action Day 1 - Νόμπελ Ειρήνης στην αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών

Η απονομή του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης στον Αλ Γκορ και τη Διακυβερνητική Επιτροπή για τις Κλιματικές Αλλαγές (IPCC), δείχνουν για ακόμη μια φορά την παγκόσμια αναγνώριση του τεράστιου προβλήματος των κλιματικών αλλαγών και την επιτακτική ανάγκη να ληφθούν πολιτικές αποφάσεις και πρωτοβουλίες για ριζικές αλλαγές στον τρόπο που παράγουμε και καταναλώνουμε ενέργεια. Με την απονομή αυτή, η επιτροπή βραβείων συστρατεύεται με την πλειοψηφία των συμπολιτών μας που μοιράζονται την αίσθηση του κατεπείγοντος και την ανάγκη άμεσης δράσης για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Η μεν Διακυβερνητική Επιτροπή για τις Κλιματικές Αλλαγές αξίζει το Νόμπελ λόγω της εξαιρετικά λεπτομερούς επιστημονικής δουλειάς της και συγκεκριμένα της έρευνας που προκάλεσε παγκόσμια ομοφωνία σχετικά με τις κλιματικές αλλαγές και αποτέλεσε το εγερτήριο σάλπισμα για τη διεθνή προσπάθεια περιορισμού του φαινομένου του θερμοκηπίου και αντιμετώπισης των κλιματικών αλλαγών. Ο δε Αλ Γκορ κατάφερε να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου σε όσους κινούν τα πολιτικά νήματα και να εμπνεύσει πολλούς να εντατικοποιήσουν τις προσπάθειές τους για την προστασία του πλανήτη.

Η απονομή του βραβείου Νόμπελ στον Αλ Γκορ και την IPCC πρέπει να κινητοποιήσει τις κυβερνήσεις όλων των κρατών που προετοιμάζονται για τις διαπραγματεύσεις της Συνόδου του ΟΗΕ που θα γίνει στο Μπαλί της Ινδονησίας (Δεκέμβριος 2007), στην οποία θα συζητηθεί το θεσμικό πλαίσιο και οι απαραίτητες δεσμεύσεις για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών, μετά τη λήξη του Πρωτοκόλλου του Κιότο.

Όσον αφορά στην Ελλάδα πάντως, η άβολη και ενοχλητική αλήθεια είναι ότι οι κλιματικές αλλαγές δεν αντιμετωπίζονται με δημιουργία νέων ανθρακικών και λιγνιτικών σταθμών στην ηπειρωτική Ελλάδα, ούτε με τη δημιουργία νέων πετρελαϊκών σταθμών σε νησιά, ενώ η εξαιρετικά βραδεία διείσδυση των ΑΠΕ στη ζωή μας και η έλλειψη ποικίλων μέτρων εξοικονόμησης ενέργειας βρίσκονται σε πλήρη ασυνέπεια με την παγκόσμια αναγνώριση της κρισιμότητας της κατάστασης.

Με κατά κεφαλή εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) υψηλότερες από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, πολύ υψηλό ρυθμό αύξησης της κατά κεφαλή κατανάλωσης ενέργειας, εξαιρετικά υψηλή ενεργειακή ένταση και πολύ χαμηλή διείσδυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) στο ενεργειακό μας μίγμα, σίγουρα δεν μπορούμε να είμαστε περήφανοι.

Μπορούμε όμως να προχωρήσουμε άμεσα στις απαραίτητες πρωτοβουλίες που θα ανατρέψουν αυτή την αρνητική πραγματικότητα στην Ελλάδα και θα τη μετατρέψουν σε μοντέλο ενεργειακής επανάστασης: προώθηση ΑΠΕ και εξοικονόμηση ενέργειας.