Bazaar για τους Δρόμους Ζωής

Οι Δρόμοι Ζωής σας προσκαλούν

το Σάββατο 8 (10:00 π.μ. – 22:00 μ.μ.) και την Κυριακή 9 Δεκεμβρίου (10:00 π.μ. – 20:00 μ.μ.)

στο καθιερωμένο Χριστουγεννιάτικο Bazaar,

Περσεφόνης 49, 3^ος όροφος, δίπλα στο σταθμό του μετρό «Κεραμεικός».

Θα έχετε την ευκαιρία, μέσα σε μια γιορτινή ατμόσφαιρα γεμάτη εκπλήξεις,

να διαλέξετε Χριστουγεννιάτικα δώρα και στολίδια, σπιτικά γλυκά και λιχουδιές,

όλα φτιαγμένα με μεράκι και αγάπη.

Το Σάββατο 8 Δεκεμβρίου μετά τις 8:00 στα πλαίσια του Bazaar, θα κάνουμε και το Χριστουγεννιάτικο πάρτυ μας.

Σας περιμένουμε,

Υποστήριξη κοινωνικά αποκλεισμένων

παιδιών και οικογενειών

Γαργηττίων 12, Γκάζι

118.54 ΑΘΗΝΑ

Τηλ. : 210 3474218

http://www.dromoi-zois.gr

New face on the BlogSpot

Βρήκα στην Μικρή Ολλανδέζα για το Αliceverissi .

Kαινούριο μπλογκ που η θεματολογία του είναι το χάρισμα αντικειμένων που δεν χρειάζεσαι. Προκειμένου να μην χρησιμοποιούνται ή/και να πεταχτούν ας δοθούν σε κάποιον που να θέλει αυτό ακριβώς που δεν θες εσύ, δωρεάν.

Μην πετάς τίποτα!

Διαδώστε το!

Σαν βγεις στον πηγαιμό για το Facebook, να εύχεσαι να είναι καλό το profile σου

Για να είμαι ειλικρινής τις τελευταίες μέρες γίνονται πολλά στην πολυτάραχη ζωή μου και μερικά από αυτά καλούμαι από το καθήκον της τίμιας blogger (εγώ είμαι αυτή) να σας τα αφηγηθώ για να μαθαίνετε κι εσείς.

Λοιπόν... ένα από τα σημαντικά γεγονότα σχετίζεται με την πρόσφατη δημιουργία λογαριασμού στο δημοφιλές Facebook. Για όσους δεν γνωρίζουν, είναι μια ιστοσελίδα που γίνεσαι φίλος με άλλα μέλη της κοινότητας και εκεί θεωρητικά μπορείς να περνάς τις άδειες σου ώρες keeping in touch με γνωστούς και φίλους. Στην πραγματικότητα όμως είναι ένας τρόπος να χαζεύεις , κάνοντας διάφορα κουλά κουίζ, να βάζεις φωτογραφίες σου, να σχολιάζεις τους υπόλοιπους και να τους στέλνεις μηνύματα στο mailbox της υπηρεσίας, δίνοντας νέα έννοια στο απόλυτο τίποτα.

Ο δρόμος όμως της Ιθάκης με έβγαλε στην επαφή του αγαπητού κου Αλογοσκούφη και βεβαίως του Πρωθυπουργού αυτής της χώρας , κο Καραμανλή , γιατί ως νόμιμη φορολογούμενη έπρεπε να το ζήσω και αυτό. Επειδή φυσικά τέτοιες εμπειρίες ζωής δεν μπορώ να τις κρατάω για τον εαυτό μου, το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ενημερώσω την καλή μου φίλη Νίνα, για να δει κι εκείνη το θαύμα ( Εδώ το γεγονός από την δική της οπτική), και βέβαια να το πω και σε σας.

Νιώθω βαθύτατα συγκινημένη που έγινα φίλη με τους κυρίους Alogoskoufi και Karamanli και όσοι έχετε Facebook σας προτρέπω να κάνετε το ίδιο. Η ζωή σας από δω και στο εξής δεν θα είναι η ίδια.

Τα Χριστούγεννα είναι ήδη εδώ!

Σήμερα το πρωί το κουδούνι μου χτυπούσε δαιμονισμένα. Η ώρα ήταν 7 ακριβώς και επειδή τέτοια ώρα συνήθως είναι αυτοί που μοιράζουν διαφημιστικά φυλλάδια αρνήθηκα να ξεβολευτώ από το ζεστό μου κρεβατάκι για να πάω να ανοίξω.[ Εδώ είναι συνηθισμένο φαινόμενο να μην πετάνε τα φυλλάδια κάτω από την πόρτα αλλά να μπαίνουν στην πολυκατοικία και να τα αφήνουν επιμελώς στα κουτιά των ενοίκων.] «Τόσες γιαγιάδες έχει αυτή η πολυκατοικία, (που σηκώνονται πριν χαράξει) το δικό μου κουδούνι βρήκαν να χτυπήσουν;» σκέφτηκα ζοχαδιασμένη και άλλαξα πλευρό.

Όταν σηκώθηκα, η γειτόνισσα που παραμονεύει πότε θα δει φως στην κουζίνα για να μου πει καλημέρα, έσπευσε να με ενημερώσει ότι είχε έρθει ο ταχυδρόμος και είχε αφήσει ένα χαρτί για μένα. Μου το έδωσε, την ευχαρίστησα και μπήκα να φτιάξω καφέ. Γενικότερα δε λειτουργώ γιατί είμαι στον δικό μου πλανήτη, αλλά ειδικά το πρωί θυμίζω καθυστερημένη ξανθιά. Σήμερα όμως ήταν μια ξεχωριστή μέρα. Θυμήθηκα ότι ο αγαπητός ibt είχε ταχηδρομήσει κάτι για μένα! Άφησα τον καφέ στη καφετιέρα, ντύθηκα και έτρεξα στο ταχυδρομείο. Και ναι!!! Ναι ναι ναι !! Είχε έρθει το πολυπόθητο πακέτο από Αγγλία!!!!

Δεν είχα την υπομονή να πάω σπίτι για να το δω τι είχε μέσα ( τι? τι άραγε??) , οπότε κάθησα στο πρώτο παγκάκι που βρήκα και το άνοιξα! Και μαζί με το πακέτο άνοιξαν και οι ουρανοί : άγγελοι άρχησαν να φτερουγίζουν πάνω από το κεφάλι μου ψέλνοντας με νάζι και χάρη «ααααλληλούια».

Γιατί..... Γιατί ο αγαπητός ibt είχε την ευγενή καλοσύνη να πάει από τα λατρεμένα Boots και να ικανοποιήσει την επιθυμία μου για βρετανικά «ξεβρωμηστικά», όπως πολύ γλαφυρά περιέγραψε στο κομψό σημείωμα που βρήκα μέσα.

Νομίζω είναι περιττό να γραψω ότι απόψε θα κάνω μπάνιο με αυτά,ε ?

Σε ευχαριστώ πολύ ibt!!!

Καλά Χριστούγεννα!! Vol.1

Μιας και το μισητό προβατίνι δεν σταματάει να μας υπενθυμίζει πως έρχονται Χριστούγεννα, σκέφτηκα να παρουσιάσω τα δώρα που θα ήθελα να λάβω φέτος. Πολύ προσγειωμένο και λογικό ποστ όπως θα διαπιστώσετε, αφού θα είμαι μόνο μου εδώ στη μαύρη ξενητιά.

Εν συντομία λοιπόν, θα ήθελα τα εξής βιβλία:

-Γιάννης Φιλιππίδης, Η μυρωδιά σου στα σεντόνια μου , εκδ. Άγκυρα

- Λίλη Ζωγράφου , Η αγάπη άργησε μια μέρα, εκδ. Αλεξάνδρια

-Φραντς Κάφκα , Η Μεταμόρφωση , εκδ. Ροές

-Μπόρις Βιάν , Ο αφρός των ημερών, εκδ. Γράμματα (no image)

- Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Η Νοσταλγός, εκδ. Καστανιώτης

-Bill Bufford, Καυτό. Οι περιπέτειες ενός μαθητευόμενου σεφ. Εκδ. Κριτική.

- Κική Δημουλά,Μεταφερθήκαμε Παραπλεύρως, εκδ. Ίκαρος

-Jared Diamond, Guns, germs and steel : The fates of human societies, εκδ . W. W. Norton & Company

- Mary Banks, Christine McFadden, Catherine Atkinson , The world encyclopedia of coffee

Επίσης, μια Νespressιέρα,

To καινούριο ΖΕΝ

Και ένα MacBook .

Δε ζητάω το Pro γιατί βγαίνει μόνο σε ασημί και εγώ το θέλω λευκό.

Αυτά, μόνο! Καλά Χριστούγεννα !!!

Update: Essential Listening (προσοχή στην εισαγωγή) : Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι

Χιόνια Πολλά!

Σήμερα το πρωί ξύπνησα πάρα πολύ δύσκολα και αργοπορημένη, μισή ώρα μετά την έναρξη του μοναδικού μαθήματος που είχα. Κοίταξα έξω από το παράθυρο ενώσο ήμουν ξαπλωμένη και η θολή μου όραση μου έδειξε ένα άσπρο τοπίο. Υπέθεσα ότι είναι μια μέρα σαν όλες τις άλλες, που από τα πολλά σχεδόν λευκά σύννεφα τα μάτια μου (πριν βάλω γυαλιά) τα βλέπουν σαν να είναι όλα ένα, και στην προκειμένη σχεδόν διάφανα.
Αφού φόρεσα τα γυαλιά μου, σηκώθηκα, και κοίταξα ξανά. Χιόνιζε!!! Μην πιστεύοντας τι βλέπω βγήκα στο εσωτερικό μπαλκόνι που βλέπει στον κήπο και να τι αντίκρυσα!


Οστόσο έλαβα πρόσκληση με μήνυμα για πρωινό καφέ στην πόλη, ντύθηκα γρήγορα, πήρα την φωτογραφική και μέχρι να φτάσω στο σημείο συνάντησης σάρωσα το τοπίο φωτογραφίζοντάς το.
Εδώ άλλο ένα δείγμα, από το πάρκο κοντά στο σπίτι μου.


Μέχρι αυτήν την ώρα βέβαια δυστυχώς έχει λιώσει, αλλά η αγγλόφωνη φοιτητιώσα κοινωνία της πόλης ευελπιστεί σύσσωμη να το στρώσει ξανά!

We (L) snow !!!

Μπερδεμένα

Τετάρτη βράδυ, δύο μέρες έμειναν για την Παρασκευή.
Τίποτα δεν θα γίνει βέβαια τότε, εκτός αν έρθουν τα παιδιά να δούμε κανένα House, να ονειρευόμαστε πως ίσως γίνουμε σαν κι αυτόν, αλλά και μόνο που τελείωσε η εβδομάδα και το ατελείωτο cocooning πλησιάζει, είναι αρκετό.
Μέρες τώρα δεν κανονίζουμε τίποτα. Έχει αλλάξει βλέπεις ο καιρός, το κρύο είναι εδώ για τα καλά και κανένας μας δεν έχει διάθεση ούτε για βόλτες, ούτε για μεταμεσονύκτια δείπνα με ταινία, ούτε για λιωμένες σοκολάτες μέσα σε ζεστό γάλα. Ο καθένας απο μας έχει τα δικά του προβλήματα, και πάνω κάτω είμαστε εξίσου κουρασμένοι από το διάβασμα, τις απαιτήσεις, τα ψυχολογικά μας.
Έφυγε και ο Σωτήρης για Αγγλία, και αυτή η μικρή πόλη έγινε ακόμα πιο αδιάφορη. Θα επιστρέψει το Φεβρουάριο και όσο κι αν με κρατήσω απασχολημένη μέχρι τότε ξέρω ότι θα μου λείψει αφόρητα. Τι να λέμε, μου λείπει ήδη.
Σκέφτομαι ότι θα είναι η τελευταία χρονιά μαζί του στην πόλη, μιας και είναι εκτοετής και σε λίγους μήνες γιατρός. Στεναχωριέμαι αρκετά αλλά όχι πολύ γιατί έτσι κι αλλιώς το μέλλον είναι κοινό, και ο προορισμός μας το ίδιο.
Βέβαια για να είμαι ειλικρινής, όλα καλά είναι. Τώρα που γνώρισα και τον συμπαθέστατο Γερμανό συμφοιτητή και γείτονα μου και έριξε τον μέσο όρο ηλικίας της πολυκατοικίας τα πράγματα είναι καλύτερα, πιο απλά. Αυτό το θείο πλάσμα έχει πολύ γέλιο και φαίνεται πολύ εντάξει παιδί.
Γίνομαι κι εγώ καλύτερα. Μέρα με τη μέρα δηλαδή συμβιβάζομαι όλο και περισσότερο με κάποια γεγονότα που ούτε ομαλά συνέβησαν, ούτε με τον καλύτερο τρόπο. Γίνομαι καλύτερα για μένα, με μένα, με τους γύρω μου.
Συνήθως το ποτήρι μου είναι μισοάδειο, αλλά αυτή τη φορά το γέμισα και δεν σκοπεύω να το αδειάσω..

H απλή μέθοδος των τριών

First I love you

Then I hate you

Then I love you more

Αγάπη είναι ..

Αγάπη είναι να κλαις να γελάς

Αγάπη είναι φίλε μου αγάπη να σκορπάς και όποτε μπορείς τους άλλους να βοηθάς

Και όσους σε βοήθησαν ποτέ να μην ξεχνάς

Αγάπη είναι τα φαγητά της γιαγιάς

Κι αυτή η γεύση χωριού που παντού θα κουβαλάς

Αγάπη είναι μία θεϊκή βραδιά και 9 μήνες μετά ένα μικρό να το γεμίζεις φιλιά

Αγάπη είναι η ίδια η ζωή, θα το καταλάβει μόνο αυτός που θα τη σεβαστεί

Αγάπη νιώθει κάποιος που μπορεί και συγχωρεί ,

κάποιον που τον πλήγωσε να μην τον τιμωρεί

Η αγάπη είναι αλήθεια κι αλήθεια είναι ανάγκη ,

Δεν είναι μια παραίσθηση, δεν παίρνετε σε χάπι

Μην τα παρατάς ρε , πίστεψε σε κάτι , παντού αυτή υπάρχει, από μόνη της θα ’ρθει

Αγάπη είναι η ελπίδα και η πίστη μαζί , είναι να ζεις τη ζωή για την κάθε στιγμή

Η αγάπη είναι το φως που χαρίζει ο ουρανός του πόνου καρπός, αγάπη είναι θεός

Αγάπη είναι μια ηλιόλουστη μέρα , ευτυχία στον αέρα
τα μάτια μου που σε κοιτάνε μαγεμένα
να θέλω να γίνω καλύτερος μόνο για σένα

Αγάπη είναι το να δίνουμε αίμα,
γιατί στην τελική μπορεί να χρειαστεί σε σένα ;)
σε κάποιον δικό σου ή ακόμα και σε μένα

Αγάπη είναι ρε, μπορεί να τύχει στον καθένα

Είναι το χάδι και τ’άγγιγμα της μαμάς

Μόνο αυτή θα σ’αγαπάει ό,τι κάνεις κι όπου πας

Ειναι οι συμβουλές, το κήρυγμα του μπαμπά,

Ένα τίμημα μικρό α ξεχωρίζεις λάθος απ’τα σωστά

Είναι καρδιά μου γι’άλλους να ΄μαι δηλός μα στα μάτια σου να ‘μαι σαν ήρωας ο πιο δυνατός

Αγάπη είναι να μαι’πάντα σωστός και πιστός, όποιος κι αν είναι ο πειρασμός

Αγάπη είναι η ελπίδα και η πίστη μαζί , είναι να ζεις τη ζωή για την κάθε στιγμή

Αγάπη είναι το φως που χαρίζει ο ουρανός του πόνου καρπός, αγάπη είναι θεός

Αγάπη είναι ένα τραγούδι σαν κι αυτό, να εννοώ ό,τι λέω και όσα λέω ν’αγαπώ

Αγάπη είναι να κάνεις το πιο απλό και αυτό να χαρίσει χαμόγελο στον διπλανό

Γιατί είναι αρκετό σαν μία προσευχή πριν κοιμηθώ,

δεν χρειάζομαι άλλο θαύμα να πειστώ για κάτι ανώτερο

Αγάπη είναι να πιστεώ κι εγώ πως το αύριο θα ‘ναι λίγο καλύτερο, πιο όμορφο

Αγάπη είναι το συγγνώμη να εννοείς κι όχι επειδή δεν μπορείς με τύψεις να ζεις

Είναι να βρίσκεις λόγους για να ζεις

Παρά τους χίλιους πόνους που τώρα πρέπει να υποστείς

Είναι ένα βράδυ με φίλους και κρασί , βγάλε ό,τι έχεις στην ψυχή, έχουμε ως το πρωί

Αγάπη είναι κάθε νέα αρχή, αν αγαπάς δε σταματάς να ζητάς ό,τι γεμίζει τη ζωή.

Αγάπη είναι η ελπίδα και η πίστη μαζί , είναι να ζεις τη ζωή για την κάθε στιγμή

Αγάπη είναι το φως που χαρίζει ο ουρανός, του πόνου καρπός, αγάπη είναι θεός

Αγάπη είναι - Κόμης Χ

Πρώτη θέση στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης 2007

Benny for the win!

Κάθε χρόνο, τα παν/μια που ακολουθούν το αμερικάνικο πρόγραμμα χαρίζουν στους φοιτητές τους 2 εβδομάδες διακοπών στο μέσον κάθε εξαμήνου, 1 για το autumn break και 1 για το spring break.

Η εβδομάδα που μας πέρασε ήταν το διάλειμμα του φθινοπώρου κι έτσι με ελαφριά πηδηματάκια βρέθηκα που αλλού; Στην Ελλάδα.

Για να είμαι ειλικρινής, μέσα σε αυτήν την εβδομάδα πρέπει να χωρέσω να δω τους γονείς μου, τους φίλους μου, την ξαδέλφη μου , και για να χαρακτηριστούν οι διακοπές πλήρεις να πάω τουλάχιστον μια φορά σε κάποια παράσταση αγαπημένων καλλιτεχνών, εί δηνατόν και παραπάνω από μία. Αντί να επιστρέφω εδώ ξεκούραστη και ανανεωμένη επιστρέφω πτώμα αφού έχω κάνει όλα τα παραπάνω και ενίοτε και περισσότερα, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία.

Επιγραμματικά , έχουμε και λέμε :
- Δεν είδα τους γονείς μου, τουλάχιστον όχι όσο θα ήθελαν. Πιστεύω βέβαια ότι το έχουν συνηθίσει πια, και άδικα μου γκρινιάζουν που έχω το σπίτι εχμ, ως ξενοδοχείο, αφού έχω δουλειές που πρέπει να προλάβω να κάνω.

- Πήγα στο Μίλτο. Όσοι διαβάζετε το μπλογκ συστηματικά θα ξέρετε πολύ καλά για ποιον μιλάω. Για ακόμα μια φορά ήταν καταπληκτικός, ακούσαμε καινούρια τραγούδια του που βγαίνουν πριν τις γιορτές, βιώσαμε την μέθεξη σε όλο της το μεγαλείο. Η συζήτηση μαζί του στο τέλος του προγράμματος έφερε την κάθαρση και έτσι η βραδιά στέφθηκε με επιτυχία.

(Σου τηλεφωνώ. Ένα τραγούδι, δύο εκτελέσεις. Το γνωρίσαμε από τους Graviton, το αγαπήσαμε από τον Μιλτιάδη.)

- Άφησα ένα σεβαστό ποσό στα Βόδι Σοπ , και έτσι εκτόνωσα το καταναλωτικό τέρας που τρέφω με φροντίδα και προδέρμ μέσα μου.

- Περπάτησα πολύ, έβγαλα αρκετές φωτογραφίες, ένιωσα την άνοιξη στο πετσί μου αφού η συννεφιά δεν εμπόδιζε σε τίποτα τη φύση να οργιάζει με τους 28 βαθμούς που έκανε στο κέντρο της Αθήνας.

- Είδα φίλους και μερικούς επιφανείς μπλόγκερς και επιβεβαιώθηκε και λάιβ ότι είναι ιέρειες του μπλόγκινγκ.

- Πήγα στα εγκαίνια της έκθεσης των Μανώλη Χάρου και Μανώλη Ζαχαριουδάκη, "Απόπειρες Εφαρμοσμένης Μεταφυσικής"που παρουσιάζεται στο Βυζαντινό Μουσείο ως τις 30 Νοεμβρίου ( οδ. Bασ. Σοφίας 22) . Όσοι μένετε Αθήνα να πάτε να την δείτε. Αν είστε και φιλότεχνοι δε, θα ενθουσιαστείτε!

- Μίλησα στο τηλέφωνο με το πολιτικό γραφείο του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου. Διαδραματίστηκε το εξής σκηνικό.

Παρασκευή απόγευμα, βλέπω δβδ ( The Libertine – Johnny Depp, John Malkovitch, Samantha Morton – Θεέ μου ΤΙ ταινία.. ).Χτυπάει το τηλέφωνο, με διακόπτει από το οφθαλμόλουτρο aka Ντεπ.

-Παρακαλώ;

- Γεια σας, τηλεφωνούμε από το πολιτικό γραφείο του κου Ευάγγελου Βενιζέλου.

- Του Μπένι; (με χαρά και ενθουσιασμό)

- Εεε... εε...ναι.... (με ντροπή στη φωνή που παραδέχεται ότι τον λένε Μπένι)

-Δεν ενδιαφέρομαι. Γειά σας.

- Επέστρεψα στην αγαπητή Ουγκα-ρία , με την πρωινή πτήση της Μάλεβ, και απορώ πως προσγειωθήκαμε σώοι και αβλαβείς, αφού το χάρτινο αεροπλανάκι που μας μετέφερε δεν την πολυπάλευε. Θυμήθηκα χαρωπά τους 3 βαθμούς που είχε 6:20 το πρωί, και τι ωραία που είναι να νιώθεις το αναπνευστικό σου να βαράει κόφτες. Sweeeet!!

still loλλing / Αchhhmed the dead terrorist!

(back-to-life, back-to-reality!
επιστρέψαμε από Ελλάδα ανανεωμένοι και κεφάτοι.
λεπτομέρειες στο επόμενο ποστ)