Sunday, April 22, 2007

Μπήκε η Άνοιξη;

Ανατολικά της Εδέμ
Αρλέτα


Αχ, τίποτα πια δεν ζητώ
απόψε αυτό μου είναι αρκετό
εσύ στης καρδιάς τον ρυθμό να χτυπάς
κι εγώ να μην ξέρω ποιόν ίσκιο ρωτάς

Αχ, μια φορά κι έναν καιρό
όταν ρωτούσα ποιόν έχω Θεό
μου τραγουδούσε η μαμά
τα βράδια στα σκοτεινά:

Ανατολικά της Εδέμ
ήταν ένας τύπος μποέμ
που φορούσε πάντα λουλούδι στο πέτο

Ήτανε πολύ αμπιγέ
είχε ένα κοστούμι ριγέ
περπατούσε λες κι είχε κάνει μπαλέτο

Έδινε χιλιάδες φιλιά
πλήρωνε για να 'ρθουν βιολιά
και τα βράδια γλυκά τραγουδούσε
έναν τόσο λυπημένο σκοπό
σ' αγαπώ, σ' αγαπώ

Amour, toujours
ca va, bonjour

Παντελόνια κοντά ναυτικά
με το πιάνο και τα γαλλικά

Amour, toujours
ca va, bonjour

Εν δυο τρία, ξανά τον σκοπό
σ' αγαπώ, σ' αγαπώ...

Αχ, τίποτα πια δεν ζητώ
απόψε αυτό μου είναι αρκετό
εσύ, στης καρδιάς τον ρυθμό να χτυπάς
κι εγώ να μην ξέρω γιατί μ' αγαπάς



1 comment:

snikolas said...

Ω ναι… μπήκε! :P