Η κούκλα

Ω ναι μικρή μου! Πρέπει να το παραδεχτώ! Ήσουν ένα παιγνίδι για μένα .Είχε πλάκα που παίζαμε που και που . Μου κρατούσες συντροφιά όταν βαριόμουν , ξενυχτάγαμε μαζί, α! και πηγαίναμε και βόλτες. Εντάξει, καλά ήταν, αλλά τώρα σε βαρέθηκα . Γι’αυτό θα σε βάλω στο πατάρι μαζι με τα παλία μου παιγνίδια, κι αν ποτέ θυμηθώ τις καλές μας στιγμές, ποιός ξέρει, μπορεί και να σε κατεβάσω απο κεί και να θελήσω να ξαναπαίξουμε.Μόνο που δεν ξέρω αν θα θές εσύ. Αλλά εντάξει μωρέ, κάτι θα σου πω και θα σε πείσω να μη λυπάσαι.
Ξέρεις, ήσουν καλό παιγνίδακι, αν και με κούρασες λίγο τόσο καιρό. Ήσουν απαιτητική και ήθελες να παίζω μαζί σου πιο συχνά. Γι’αυτό θα’χεις άλλη τύχη από τα υπόλοιπα παιγνίδια τελικά. Θα σου βάλω φωτιά και θα σε κάψω. Απόψε.