Sunday, March 18, 2007

Πάμε Jumbo!!


Σήμερα το πρωί, όπως κάθε πρωί, μόλις ξύπνησα έβαλα Galaxy να παίζει μέχρι να γίνει ο καφές και να επανέλθω στον πλανήτη Γη . Έπεσα πάνω σε μια διαφήμιση του Jumbo, της γνωστής αλυσίδας παιγνιδιών, μπεμπέ και γραφικής ύλης. Πρέπει να είναι περίπου 3 ή 4 χρόνια που άρχισα να απεχθάνομαι τη συγκεκριμένη αλυσίδα, όχι τόσο για τα παιγνίδια της αλλά για τις διαφημίσεις της στο ραδιόφωνο.
Στην αρχή όταν άκουγα μια διαφήμιση του, γέλαγα με την έξυπνη ιδέα της εκάστοτε διαφήμισης, ανάλογα με την εποχή ( Πάσχα,Χριστούγεννα, Απόκριες) , αλλά λίγο αργότερα άρχισα να εκνευρίζομαι με την διάρκειά τους και τις απαιτήσεις παραγωγής.
Εξηγώ. Διαρκούν πάρα πολύ για διαφήμιση ραδιοφώνου, γύρω στο λεπτό, ίσως και παραπάνω, και πέρα από αυτό, γίνονται πολύ εξαιζητημένες στο πως θα παρουσιάσουν την κάθε ιδέα . Ενδεικτικά αναφέρω 3-4 με «όπερα», άλλες με μουσική που αργείς να καταλάβεις ότι είναι διαφήμιση αυτό που ακούς, και οι πιο πρόσφατες με παραδοσιακή μουσική του ’40 .
Ποτέ δεν είχα ιδιαίτερα καλή σχέση με τις διαφημίσεις, το κακό βέβαια έχει παραγίνει με αυτές των τελευταίων ετών.Οι παλιές, όπως αυτές που βάζουν καμιά φορά ο iblog και το πρόβατο δεν με ενοχλούν τόσο , γιατί θέλουν μεν να προωθήσουν το εκάστοτε προϊόν, είναι όμως αρκετά ξεκάθαρες και έξυπνες μερικές και ως εδώ καλά.
Το αποκορύφωμα έγινε πέρυσι, όταν η εν λόγω αλυσίδα έφτιαξε την πιο βρώμικη διαφημιση που έχω ακούσει μέχρι στιγμής.
Είναι μια σειρά από 3 νομίζω χριστουγεννιάτικες, οι οποίες δεν στοχεύουν στο παιδί (για να πείσει τους γονείς) αλλά στο να παγιδεύσουν το γονιό και να τον κάνουν να νιώσει τύψεις που δεν μπορεί να πηγαίνει στο παιδί του κάθε μέρα από ένα παιγνίδι.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτή που παραθέτει διάφορες δουλειές ( όλη μέρα στο ταξί, ή πάνω στις σκαλωσιές με αέρα και βροχή, ή από meeting σε meeting) μέχρι που φτάνει το βράδυ και ο πατέρας επιστρέφει σπίτι, και μόλις αγκαλιάζει τα παιδιά του με λαχτάρα αυτά τον ρωτάνε «τι μου ‘φερες;». Λοιπόν αυτήν την ανήθικη ιδέα τη θεωρώ απαράδεκτη. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.
Ξέρω πως η βιομηχανία απαιτεί ιδέες, και ότι «οι διαφημιστές άνθρωποι είναι και αυτοί , και τι; Κλέφτες θα γίνουν;» , αλλά αυτά δεν μου λένε απολύτως τίποτα. Αν δεν κάνω λάθος οι εταιρείες Marketing πρέπει να ακολουθούν κι έναν κώδικα ηθικής...Όλα τα πράγματα έχουν και τα όριά τους νομίζω, και στην προκειμένη το Jumbo τα έχει ξεπεράσει προ πολλού.
Όταν στο ράδιο ή την τηλεόραση παίζουν οι διαφημίσεις , ή τα κλείνω ή χαμηλώνω εντελώς την ένταση για κανένα δεκάλεπτο, ώσπου να τελειώσουν και να γλιτώσω τον εκνευρισμό.
Όνειρο μου είναι να υπάρχουν διαφημίσεις αποκλειστικά και μόνο για καλλιτεχνικά δρώμενα και συναυλίες. Τα υπόλοιπα είναι παντελώς περιττά και καλό θα ήταν να εκλείψουν άπαξ και δια παντώς.

Έβγαλα το δηλητήριο πρωί πρωί, αλλά δε φταίω εγώ, είχα πολύ καιρό να βγάλω το φτυάρι και να αρχίσω το θάψιμο (30 μέτρα μέσα στη γη, μαζί με τους σκώλικες) . Ευχαριστώ.




Monday, March 12, 2007

"Once upon a time

I was falling in love
now I'm only falling apart”


Rolling Stones sing "You can't always get what you want" and here I am to cry in despair as I recently found out how painfully true it is.
It’s been a long time, longer than you think that you haunt my dreams and reality just by being around me…and it’s killing me ( no, not softly). I couldn’t stand it any more, couldn’t hide it any longer so I revealed my deepest thoughts and I feel better. Better for you, better for me. I just have to go on and I know I will, cause I need and I want to. In the end, I know that I wont ever remember what happened.
Nothing changes after all. That’s life.



Wednesday, March 07, 2007

...

Και φοβάμαι μην φύγεις ο αέρας παγώνει
Και η καυτή σου ανάσα το μυαλό μου θολώνει
Και φοβάμαι μην φύγεις μα άλλο δρόμο δεν έχεις
Και σου γράφω στο τζάμι σε αγαπώ να προσέχεις