Sunday, August 24, 2008
Μετά την καταστροφή
James Blunt - I Really Want You
Η λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά: Όσοι από σας σκοπεύετε να ταξιδέψετε προς κεντρική Εουρώπα και δεν τον ακούσατε στην Αθήνα (επείδη τότε θυμηθήκανε τα ζώα να κλείσουν το θέατρο του Λυκαβηττού) ωστόσο καίγεστε να δείτε αυτό το καλό παιδί από κοντά..
25-10 θα είναι στη Βουδαπέστη
26-10 στην Μπρατισλάβα
27-10 στην Πράγα και
28-10 στη Βιέννη (ολέ ολέ)
Όσοι πιστοί προσέλθετε, προσφέρομεν και δωρεάν ξενάγηση!
Friday, August 22, 2008
Mislead Creativity - 90's Compilation//Updated Update!
Εχθές ήταν ένα πολύ οδυνηρό βράδυ. Συζητώντας με φίλο περί μουσικής καταλήξαμε ότι μπορεί μεν να μην μεγαλώσαμε με τραγούδια των 70's και 80's που ήταν εμπνευσμένα και κομματάρες (ευτυχώς έτσι γλυτώσαμε και την φριχτή μόδα της εποχής) και μπορεί να μην μπορούν οι επόμενες δεκαετίες να συγκριθούν με αυτές τις δύο αλλά και η δεκαετία του 90 μουσικά είχε να προσφέρει άξια δείγματα δημιουργικότητας, τρας και ανεκδιήγητης ενδυμασίας. Με τη βοήθειά του λοιπόν, και αφού θυμηθήκαμε τα τραγούδια που ακούγαμε στο δημοτικό σας παραθέτω ό,τι μας προκάλεσε πολλά μικρά εγκεφαλικά συγκίνησης και εύχομαι να προσφέρει και σε σας το ίδιο.
90’s Compilation Part A
1.Θάνος Καλλίρης – Το νου σου κύριε Οδηγέ
2.Θάνος Καλλίρης – Κάποιο Καλοκαίρι
3.Κωνσταντίνα - Γλυφάδα-Μαρακές
4.Κωνσταντίνα – Θα φύγω με τους φίλους μου για Κάιρο
5.Κωνσταντίνα - Μια Ελλάδα φως
6.Κώστας Χαριτοδιπλωμένος – Ψηλές Κοντές
7.Γαρμπή & Σχοινάς - Και ζήσαμε
8.Χρήστος Δάντης - Μωρό μου εσύ
9.Χρήστος Δάντης – Πάει η αγάπη μου
10.Χρήστος Δάντης – Που και πότε
11.Χρήστος Δάντης – Ψάξε με
12.Χρήστος Δάντης – Κάποιος σ’αγαπάει
13.Χρήστος Δάντης – Οι ωραίοι έχουν χρέη
14.Στέφανος Κορκολής – Έχω μια διαίσθηση
15.Στέφανος Κορκολής – Μάρε-Μάρε
16.Στέφανος Κορκολής – Και βγάλε το κραγιόν σου
17.Στέφανος Κορκολής – Ti voglio
18.Στέφανος Κορκολής – Σκόνη και Θρύψαλλα
19.Στέφανος Κορκολής - Με το σημάδι του σκορπιού
20.Σοφία Αρβανίτη – Μη μου μιλάς για καλοκαίρια
21.Πωλίνα & Δάντης – Push-Ups
22.Πωλίνα – Πάμε για τρέλες στις Σεϋχέλλες
90’s Complilation Part B
1.Kώστας Μπίγαλης – Μελισσούλα-Μελισσάκι
2.Kώστας Μπίγαλης – Στης Μονεμβασιάς τα Κάστρα
3.Kώστας Μπίγαλης - Γειτόνισσα
4.Kώστας Μπίγαλης – Ρίνα Κατερίνα
5.Kώστας Μπίγαλης – Του Αιγαίου τα μπλουζ
6.Kώστας Μπίγαλης –Τούλα Υποκριτούλα
7.Kώστας Μπίγαλης – Η κόρη του περιπτερά
8.Kώστας Μπίγαλης – Σημαδάκι μελανό
9.Kώστας Μπίγαλης – Ψούρης Καψούρης
10.Χρήστος Δάντης – Δακτυλικά Αποτυπώματα
11.Χρήστος Κυριαζής – Έχω κλάψει
12.Χρήστος Κυριαζής – Μου θυμίζεις τη μάνα μου
13.Χρήστος Κυριαζής – Τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια
14.Κώστας Χαριτοδιπλωμένος – Καίγομαι
15.Κώστας Χαριτοδιπλωμένος – Κίνδυνος Θάνατος
16.Καίτη Γαρμπή – Κι αν ξυπόλητη χορεύω
17.Καίτη Γαρμπή – Μη με συγκρίνεις
18.Καίτη Γαρμπή – Ατόφιο Χρυσάφι
19.Πεπάρα Τσεσμελή – Και Σκανδαλίζομαι
20.Πεπάρα Τσεσμελή – Οι Μπότες
21.Έφη Σαρρή – Τι είχαμε, τι χάσαμε; (οεο;)
22.Βίσση&Καρβέλας – Ένα χρόνο το περισσότερο (μάξιμουμ λέμε)
23.Άννα Βίσση – Παραισθήσεις
24.Άννα Βίσση – Παραλύω
+1 από τα 80’s: Πωλίνα – Ούρσουλα (εντάξει, εδώ αν δεν ξέρεις ποια είναι η τραγουδίστρια χάνεις τ’αυγά και τα πασχάλια)
Update!!
90’s Compilation – Part C
1.Βίκυ Χαρίτου – Νύχτες στη Μύκονο
2.Θάνος Καλλίρης - Γιορτάζω
3.Θάνος Καλλίρης – Αγάπη Καλοκαιρινή
4.Πασχάλης – Joanna (give me hope)
5.Πασχάλης – Το σχολείο
6.Ελίνα Κωνσταντοπούλου – Όταν το τηλέφωνο χτυπήσει
7.Αντύπας – Είμαι ανεβασμένος
8.Αντύπας – Καλησπέρα
9.Λάμπης Λιβιεράτος – Μπαμ και Κάτω!
10.Ζιγκ Ζαγκ – Φύσηξε Έρωτας
11.Ζιγκ Ζαγκ – Γι’αυτό σ’αγαπώ
Κι εδώ το τρίτο (και τελευταίο)
N.B.:Τα τραγούδια του Πασχάλη δεν είμαι σίγουρη ότι ανήκουν στα 90's, καθώς οι πληροφορίες που μπορούσα να αλιεύσω ήτo περιορισμένες. Επίσης, ψάχνω απεγνωσμένα το τραγούδι του Πασχάλη με την κόρη του Ζήνα - Οι Καταπληκτικοί και του Δάκη το Τσάι με Λεμόνι (στο μπαλκόνι). Όποιος καλός άνθρωπος τα έχει, εγώ τεμενάδες θα του κάνω αν τα στείλει!
Καλή Ακρόαση!
Υ.Γ.1: Η συλλογή αφιερώνεται με αγάπη στον Σταύρο και τη Χριστίνα που ξέρω ότι θα εκτιμήσουν δεόντως το περιεχόμενο.
Υ.Γ.2: Προσθαφαιρέστε ελεύθερα!
Y.Γ.4: Mε την ευγενική χορηγία του Hourglass βρέθηκαν τα τραγούδια που πιο πάνω αναζητούσα!
Εδώ ο Δάκης
Κι εδώ ο Πασχάλης μετά κόρης!
Σ'ευχαριστώ πολύ Ηourglass!! ^_^
Saturday, August 16, 2008
In-anime-mode
Τώρα τελευταία και ύστερα από πολύμηνη αποχή άρχισα να ξαναβλέπω άνιμε. Τα άνιμε είναι ιαπωνικές σειρές animation (που από κει προέρχεται και η λέξη) και όχι απλά cartoon που πολλοί λανθασμένα λένε, συνήθως fiction αλλά όχι απαραίτητα επιστημονικής φαντασίας με την έννοια που την ξέρουμε από τον αμερικανικό κινηματογράφο, που έγιναν ιδιαίτερα δημοφιλή την τελευταία δεκαετία. Το Cowboy Bebop και το Death Note ήταν οι δύο τελευταίες σειρές που είδα και ήταν και οι δύο απερίγραπτα καλές.
Η πρώτη εξελίσσεται ανάμεσα σε πολλούς διαφορετικούς πλανήτες και είναι η ιστορία μιας ομάδας κηνυγών κακοποιών για την χρηματική αμοιβή που δίνεται (bounty hunters).Οι χαρακτήρες περνάνε διάφορες αστείες καταστάσεις ενώ σιγά σιγά αποκαλύπτεται το..αμαρτωλό τους παρελθόν.
Η άλλη είναι η ιστορία ενός νεαρού, πολύ καλού μαθητή και εξαιρετικά έξυπνου με την ευρεία έννοια που ξαφνικά αποκτά ένα τετράδιο με υπερφυσικές ιδιότητες. Στις σελίδες αυτού του τετραδίου, ο άνθρωπος του οποίου το όνομα θα γραφτεί, πεθαίνει ενώ η δυνατότητα του κατόχου να δώσει λεπτομέρειες για τον τρόπο θανάτου του θύματος δίνει ένα άλλο touch στην πλοκή. Δεν σας λέω περισσότερα γιατί θα το χαλάσω και δεν θέλω.
Εάν θέλετε να δείτε κάτι διαφορετικό, πολύ έξυπνο και καλοφτιαγμένο δοκιμάστε τες (και τα άνιμε γενικότερα βεβαίως βεβαίως). Οι μυημένοι ξέρετε που να τις βρείτε (αν δεν τις έχετε ήδη δει), οι υπόλοιποι μη διστάσετε να με ρωτήσετε.
Καλή Κυριακή α τούτι!
Thursday, August 14, 2008
Αφιερωμένο, εξαιρετικά!
Aυτό το ποστ το ετοίμαζα μέρες. Στην αρχή σκέφτηκα να μην το κάνω και ό,τι έχω να πω να του το πω κατ'ιδίαν, αλλά αργότερα αποφάσισα πως την χαρά και ταυτόχρονα την λύπη που νιώθω απόψε θα ήθελα να μπορώ να την αποτυπώσω και κάπου αλλού εκτός από την μνήμη μου.
Απόψε άλλος ένας από την μικρή μα αγαπημένη μας παρέα περνάει το τελευταίο του βράδυ στην Αθήνα. Άλλος ένα από μας δηλαδή, ετοιμάζεται να φύγει για "τα ξένα", για να βρει αυτό που ψάχνει, να συνεχίσει τις ήδη επιτυχημένες του σπουδές, να ζήσει το όνειρό του και να μας κάνει για ακόμη μία φορά περήφανους.
Αντιλαμβάνομαι όλους τους φόβους και τις ανασφάλιες που αυτή τη στιγμή νιώθει, αφού από προσωπική εμπειρία ξέρω τι είναι να φεύγεις απ'τη χώρα σου, μόνος σου, για σπουδές.
Χαίρεσαι που πας για κάτι καινούριο, για κάτι που σου αρέσει, λυπάσαι που αφήνεις πίσω όλους τους αγαπημένους και δικούς, αγωνιάς για το τι ακριβώς θα συναντήσεις.
Απόψε όμως χαίρομαι σαν να έφευγα εγώ και ταυτόχρονα λυπάμαι σαν να έφευγα εγώ, κι αυτό γιατί ο Σταύρος δεν είναι απλά ένας φίλος, είναι πια κομμάτι της καρδιάς μου. Από αυτά τα μεγάλα που χαίρεσαι που το έχεις πάνω σου, που κάθε μέρα που περνάει σε κάνει περήφανο που το γνωρίζεις, κι ας σας χωρίζουν κανά δυο χιλιάδες χιλιόμετρα. Ο Σταύρος είναι το παιδί που για ό,τι μου συμβαίνει σε κείνον θέλω να μιλήσω, που διπλασιάζει τη χαρά μου και διχοτομεί τη λύπη μου, που είναι δίπλα μου για τα μικρά και τα μεγάλα.
Η Αθήνα χωρίς εκείνον δεν θα είναι η ίδια. Το λέω και το πιστεύω, αυτό το υπέροχο πλάσμα αλλάζει το χρώμα της πόλης μας. Και μπορεί τώρα να στεναχωριέμαι και λίγο που όταν θα γυρίζω στην Αθήνα δεν θα είναι εκεί, μα είμαι σίγουρη πως όταν και όπου ξαναβρεθούμε θα είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Σταύρο μου, είμαι σίγουρη πως θα διαπρέψεις εκεί που θα πάς και πως όλα θα είναι όπως ακριβώς τα ονειρεύεσαι.Εύχομαι αυτή να είναι μόνο η αρχή για μια λαμπρή σταδιοδρομία και η βάση για ένα αξιοζήλευτο μέλλον. Ήρθε η ώρα ακριβέ μου φίλε.
Υ.Γ.: Νομίζω το ξέρεις ήδη ότι σε λατρεύω, ε; Να προσέχεις το φιλαράκι μου.