Κραυγή με δίχως ήχο

  

Πάλι για σένα γράφω = για σένα, για μένα και εσένα = κι εσένα για μένα = και πάλι χαμπάρι δε θα το πάρεις = φύλλο δε θα κουνηθεί, όπως τόσες άλλες φορές = φύλλο λέω = θα απομείνω μόνος μου = εγώ = εγώ και η σκέψη σου = εγώ και η μνήμη σου = εγώ και το μεγάλο σου ολόγραμμα = κι ο αδηφάγος κένσορας που αναβοσβήνει να καταπιεί λέξεις = το πάντα και το τίποτα = και πάλι η ίδια ψευδαίσθηση = ότι είσαι δω και με διαβάζεις = ότι είσαι δω και με ακούς = τίποτα, τίποτα, τίποτα = ούτε μια φωτογραφία σου δεν έχω να κοιτώ = μόνο η μνήμη = θολή κι απροσδιόριστη… = θολή και διεκδικητική = και μια δυνατή μυρωδιά = του κορμιού σου μυρωδιά = να με βασανίζει με την φλουταρισμένη εικόνα σου = στο πάντα = και στο τίποτα = Και παίρνω πάλι ένα δρόμο = μέσα στη ζέστη = να ψάξω τίποτα στο πουθενά = τρόλεϊ, σταθμοί = μετρό, ηλεκτρικός και ξανά μετρό = η πόλη ζέχνει από την ακαμψία της = και γω χειρότερα = μια φωτογραφία, λέω να ‘χα = μόνο = να ‘χουνε προορισμό τα λόγια μου = αναφορά οι σκέψεις = αφορμή οι σκόρπιες κουβέντες = μόνος εγώ = λιωμένο ρούχο κάτω απ’ τον ήλιο = ή κρυμμένος κάτω από πρόσκαιρους ίσκιους = μια μονάχα στάλα ιδρώτα στο ζεστό κορμί σου = και συ πουθενά = πουθενά μ’ ακούς; = κι απέναντί μου εσύ = εσύ = ένας θολός αριθμός που δε χτύπησε ποτέ = θα πετάξω το κινητό σ’ έναν κάδο = περπατάω γιατί δε μπορώ να σταματήσω = γράφω γιατί δε μπορώ να μη σκέφτομαι… = και συ = αχ, εσύ…= αχ, εσύ… = ούτε εικόνα, ούτε φωνή = απ’ τα χαράματα ως τη δύση = κι από τη δύση ως τα επόμενα χαράματα = κι ούτε ένα κουδούνισμα = ούτε ένα = κι εγώ = ένα όνομα που δεν πήρες ποτέ σου στα σοβαρά = κι εσύ = εσύ = ούτε στον ύπνο μου δεν ήρθες…. = σε φιλώ = σ’ αγαπάω = δε φτάνει…


(κείμενο παρμένο από τον αγαπητό Γιάννη Φιλιππίδη , τον ευχαριστώ θερμά για την άδεια.)