Μόλις σηκωθώ θα πάω αμέσως στο παράθυρο να κοιτάξω τον ουρανό. Σήμερα μουντός, συννεφιασμένος και βροχερός, μου θύμισε ένα τραγούδι που είχα πάρα πολύ καιρό να ακούσω. Το βρήκα στα αρχεία μου και το έβαλα να παίζει.Κάθισα στην πολυθρόνα πίσω από το γραφείο, έκλεισα τα μάτια και...
Απ' το παράθυρο έρχεται η εικόνα του χειμώνα
βροχή που πέφτει δέντρα που λυγίζουν στο βοριά
κι εσύ σκυμμένος πάντα εδώ με χέρια ματωμένα
συζήτηση αρχινάς με τον καθρέφτη σιωπηλά
Γύρω σου κάποιες κίτρινες παλιές φωτογραφίες
Την εποχή που ήσουνα παιδί
Το ραδιόφωνο απ' τα χρόνια του '60
Στην μοναξιά σου παρηγοριάς φωνή
Τι σου 'δωσ' η ζωή καλό για να θυμάσαι
Σε πότισε με χάπια ηδονής
Παραμυθένια χρώματα και γεύσεις του θανάτου
Σε κάθε βήμα σου σε κάθε σου στιγμή
Τώρα ο καθρέφτης έμεινε μονάχος μαρτυράς σου
Σύμμαχος με τα άθλια τα χρόνια που μισείς
Σ' ένα τασάκι βρίσκονται σβησμένα τα όνειρά σου
Σ' ένα μπουκάλι με ποτό η ίδια σου η ζωή
Σ' ένα τασάκι βρίσκονται σβησμένα τα όνειρά σου
Σ' ένα μπουκάλι με ποτό η ίδια σου η ζωή
Πυξ Λαξ , "Η εικόνα του χειμώνα"
6 comments:
τελικά οι επρισσότεροι έχουμε ένα τραγούδι τους που μας μελαγχολέι βασανιστικά...
wriste auto to kserw..oxi san ton allo :P
marilina..1 tragoudi i parapanw apo 1...
giorgie.. mi mou peis! ksereis tous pix lax ! gouaoau !! :p
γιατί μελαγχολείς μικρό; Τι συμβαίνει; Θα μας πεις η απλά να το φανταστούμε;
;)
xaireto neous anagnostes efprosdektous
efxaristo paidia
www.nonprivatelife.blogspot.com
Ego pali den ime idieteros fan ton pix lax, alla stadar oloi mas exoume kai apo kanadyo(triatesserapedeeksiefta :P) kapsourotragouda i kopsoflevotragouda opos protimo ego na ta apokalo.
Post a Comment