Όταν το σώμα μου αρχίσει να γίνεται ελαττωματικό, μια χάρη θα ήθελα να ζητήσω από σένα, αγαπητό Σύμπαν, που με αφουγκράζεσαι. Μια χάρη ζωτικής, στ'αλήθεια, σημασίας. Να μην χάσω την ακοή μου, μέχρι την τελευταία πνοή.
Αν διαβάζετε το μπλογκ καιρό, θα έχετε καταλάβει περίπου τι μου αρέσει και με επηρεάζει πιο πολύ. Η ζωή μου όλη περιβάλλεται προστατευτικά από το μαγικό φαινόμενο του παλμού. Τα πάντα είναι παλμός, ένα κύμα δηλαδή, κύμα και το φως που λέγεται μουσική. Φως που τρυπώνει από τις πιο μικρές χαραμάδες και δίνει ενέργεια στον απειροελάχιστο κόκκο της ύπαρξης μου.
Κάντε μια χάρη στον εαυτό σας. Αφιερώστε κάτι λιγότερο από 10 λεπτά και ακούστε για τί πράγμα μιλάω.
Αν ακούγεται έτσι από βίντεο.. αυτό το πλάσμα που ήρθε για να μας δώσει ελπίδα και πνοή, πώς τραγουδάει ζωντανά;
Ματούλα Ζαμάνη, φίλοι αναγνώστες. Ματούλα Ζαμάνη.
5 comments:
Καλησπέρα! Τώρα δεν μπορώ να ακούσω δυστυχώς, αύριο το πρωί μάλλον!
Καλό βράδυ!
Πάντως ναι, με τη μουσική έχεις να κάνεις εσύ!!!
Μμμ ενδιαφέρον...
Πού χάθηκες εσύ γιαβρί μ';
Ας αφήσουμε τη μουσική, λοιπόν, να μιλήσει!
καλημέρα σε όλους!
Ηφαιστίωνα και Κήτσο-Μήτσο, μουσική (για) πάντα. Μελωδίες και στίχοι η μόνη αλήθεια, γιατί εμείς δεν πιστεύουμε πως "τα τραγούδια λένε ψέμματα" που λέει και μια ψυχή.Η παρέα ενός τραγουδιού διευκολύνει ακόμα και τις αντίξοες περιστάσεις. Ακούστε μουσική παιδιά γιατί χανόμαστε!
Darthiirάκο μου, σου άρεσε το Ματουλίνι; Πολύ χαίρομαι!
Πού χάθηκα; Να, εδώ, στα χαρακώματα. Εσύ που βοσκάς;
Ε ξες τώρα, κάπου μεταξύ τσιμέντων και Ιονίου...!
Post a Comment