Saturday, May 24, 2008
Εμείς είμαστε τα καρτέλ!
Διαβάστε πως ο Fp τοποθετήθηκε αρκούντως επί του θέματος.
Τελικά *είμαι ό,τι αγοράζω*!
Φωτό από το www.dpgr.gr
Ναι στον Αντικαπνιστικό Νόμο στην Ελλάδα
Μόλις διάβασα στον Γκρινιάρη μια πολύ συγκροτημένη και πειστική ανάρτηση επί του θέματος.
Noμίζω είναι ώρα να παρθούν τα αντίστοιχα μέτρα.. Γιατί μπορείς να βλάπτεις τον εαυτό σου όσο θες, αλλά όχι και τον δικό μου.
Η φώτο κι αυτή, τροποποιημένη, από τον Γκρινιάρη
Friday, May 23, 2008
Legalize Catatonia, yes you can do it!
ή εναλλακτικά
Χα!
Wednesday, May 21, 2008
Μια Ένωση και ένα τσιπ για την προστασία μας
Monday, May 19, 2008
Καλή επιτυχία
xx
Sunday, May 18, 2008
H προσφορά της εβδομάδας
Scorpions - Humanity
Alejandro Sanz & Shakira - Te Lo Agradesco Pero No
Raul Diblasio & Juan Gabriel - Hasta Que Te Conoci
Bebe - Siempre me quedará
Bebe - Malo
Frankie Vallie - Beggin'
Jelena Tomasevic - Oro
Maria Mena - Just Hold Me
Katie Melua - Nine Million Biycles
Gotan Project - Differente
Ed Alleyne Johnson - 1st Movement
2nd Movement 3rd Movement 4th Movement
Αλκίνοος Ιωαννίδης - Εναέρια Τρένα
Μίλτος Πασχαλίδης - Κόψε την πείνα σου
Μίλτος Πασχαλίδης - Παράσταση θα δώσω
Μελίνα Ασλανίδου - Ψηλά Τακούνια ( me loves psila takounia)
Γιάννης Χαρούλης - Σαν τα Ρολόγια
Υ.Γ.: Ακούγονται Δ-Υ-Ν-Α-Τ-Α!! Καλή εβδομάδα & καλή ακρόαση :)
Friday, May 16, 2008
Αδικία
Πριν από λίγο ζαχάρωνα βιβλία για βιολιά στο πλέον αρμόδιο σάιτ. Βιρτουόζους, ιστορικά, σπάνια κομμάτια, αφίσες. Περιχαρής έβαλα στο καλάθι μου αυτά που μου γυάλισαν περισσότερο, μόνο και μόνο για να διαπιστώσω ότι τα έξοδα αποστολής είναι σχεδόν όσο και η παραγγελία, εκτός αν μένεις Αγγλία. Ε όχι!!! Αδικία κυρίες και κύριοι, Α Δ Ι Κ Ι Α !!
Tη βλέπω εγώ τη δουλειά... μόνιμος κάτοικος U.K. asap!!
Στη φωτογραφία, "King of Spain" Stradivari ca. 1696, ένα από τα ελάχιστα διακοσμημένα όργανα του κατασκευαστή
Tuesday, May 13, 2008
It takes every breath
Μερικές φορές,νιώθεις πως από την κατά τα άλλα υπέροχη ζωή σου κάτι λείπει. Δεν μπορείς να το προσδιορίσεις ακριβώς ξέρεις όμως πως δεν είναι κομμάτι αχαριστίας. Σκέφτεσαι πως ναι μεν κάνεις πράγματα που σου αρέσουν, είσαι υγειής , έχεις φίλους και οικογένεια τριγύρω σου , κάτι όμως θα ήθελες να έχεις ακόμα. Κάτι για άλλους παντελώς ασήμαντο για σένα όμως ικανό να σου λύσει ακόμα και τις μεγαλύτερες στεναχώριες. Ή σε άλλες περιπτώσεις κάτι θα ήθελες να σου λείπει για να πεις με σιγουριά πως είσαι πλήρης.
Συνήθως, αν και όχι απαραίτητα, για τέτοιες σκέψεις η αιτία είναι μια μεγάλη απογοήτευση, πρόσφατη ή όχι, μεγαλύτερη ή μικρότερη δεν έχει σημασία, και σε παίρνει λίγο από κάτω (ή λίγο περισσότερο ) και οι σκέψεις σου εκεί που ήταν μια μικρή χιονόμπαλα, στο τέλος καταλήγουν μια χιονοστοιβάδα που σε παρασέρνει κι εσένα και σκάτε παρέα στη βάση του βουνού που βασιλικά κυριαρχούσες.
Σε αυτό καμιά φορά συνήγορος είναι η μουσική. Αυτή η εκπομπή για παράδειγμα που είναι στα χέρια εκείνου του πιτσιρικά, λίγο μεγαλύτερος από σένα, αλλά αρκετά έμπειρος στο χώρο έτσι ώστε ξέρει να χειρίζεται τη μουσική κι εσένα μαζί και σε πάει εν αγνοία σου όπου θέλει , σε μονοπάτια αρκετά μελό για να συνεχίζεις τις μπερδεμένες σκέψεις σου, όχι όμως τόσο ώστε να βάλεις τα κλάμματα, και σε έχει σε τέτοιο τέμπο σαν να ξέρει ακριβώς πως νιώθεις και τι σκέφτεσαι αυτή τη στιγμή. Κι εκεί, όταν έχεις φτάσει σχεδόν στο αδιέξοδο, βάζει κάτι λίγο πιο δυναμικό, και λες, ώπα ρε γαμώτο, here I am , that’s what I do, έχω την κατάσταση στα χέρια μου, το’χω! ή ακούς το «I’ll be lying here by your side , don’t be afraid, you’re not alone» και κάαπως ηρεμείς. Αλλά είναι τσογλάνι ο πιτσιρικάς, και σε έχει μια χαρά και σου παίζει και κρυφτούλι άμα θέλει γιατί εκείνος βαριέται και είναι μόνος σε ένα στούντιο (αρκετά ευρύχωρο ομολογουμένως) και για 2-3 ώρες έχει ένα μικρόφωνο μπροστά του, ένα πισί και άπειρα τραγούδια, και έχει το χρόνο να τα συνδυάσει καταλλήλως και παίζει με τον πόνο σου..
Εν τέλει όμως, καταλήγεις πως ξέρεις τι είναι αυτό που θα ήθελες διακαώς για να νιώσεις ευτυχής. Αυτό το κατά άλλους ασήμαντο κι αδιάφορο τώρα φωσφορίζει πάνω από το κεφάλι σου και ξέρεις. Όμως.. τώρα μόνο αντιλαμβάνεσαι πόσο αδύνατο είναι.Ειρωνία. Από κάθε άποψη, όπως κι αν το δεις, δεν γίνεται. Δεν θα μπορέσεις να το καταφέρεις ποτέ των ποτών γιατί δυστυχώς δεν είναι προτεραιότητα, είναι λεπτομέρεια. Δεν θα μπορούσε να είναι δηλαδή. Γιατί ξέρεις ότι δεν είναι το αλεύρι για το κέικ αλλά η βανίλια. Κέικ χωρίς βανίλια γίνεται, χωρίς αλεύρι όμως; ..
Βέβαια, λένε πως όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελά. Θα ήθελα όμως εαν γίνεται, αυτή τη φορά όταν γελά πάνω από τα δικά μου σχέδια, να τα μπουρδουκλώσει , να τα ανακατέψει λιγουλάκι, να μόνο τόσο δα, και να χωρέσει μέσα και αυτό που τόσο πολύ θέλω.
Δουλειά ΛΕΜΕ!!
Monday, May 12, 2008
Κατι πραγματικά σημαντικό
Μαντ, τρελό αγόρι, σε ευχαριστώ θερμά που ασχολείσαι με κάτι τόοσο σημαντικό.
Sunday, May 11, 2008
Saturday, May 10, 2008
Ανωτέρα Βία
Thursday, May 08, 2008
Θανατική ηδονή
Πολλοί θα συμφωνήσουν πως οι Πυξ Λαξ και πολλά τραγούδια τους (αν όχι όλα) είναι ύμνος, είναι θρησκεία. Στο όνομα τους άνθρωποι πίνουν νερό, αφού είναι ένα συγκρότημα που έχει προσφέρει πολλαπλές συγκινήσεις στο κοινό του, τραγούδια αξεπέραστα και μία μόνο απογοήτευση. Τη διάλυση του.
Σήμερα μετά από πολύ καιρό άκουσα ένα τραγούδι που έχει σημαδέψει πολύ κόσμο και ασφαλώς κι έμενα. Η έμπνευση για τη δημιουργία του προέρχεται από μια κοπέλα που σε μια συναυλία έδωσε στο συγκρότημα ένα χαρτάκι με τη φραση
"Ακόμη δεν κατάλαβα γιατί θανατική ηδονή μου χάριζε το κάθε σου φιλί κι ακόμη περισσότερο γιατί έπαψες αγάπη να θυμίζεις...."