Όταν η Ιωάννα γνώρισε την Gasmas Co. - Updated

Το είχα πάρει απόφαση.Θα μετακόμιζα, με την ευρεία έννοια. Και βρήκα τόπο και βρήκα ελπίδα και μάζεψα τα μπογαλάκια μου που μόλις και μετά βίας γέμιζαν μια νταλίκα απ'αυτές που με τα φώτα νυσταγμένα και βαριά ξεκινούσαν για το Μένιο.
Ένα πρόβλημα μόνο επισκίαζε την επερχόμενη Μελωδία της Ευτυχίας που θα έπαιζε ολημερίς στο κεφάλι μου.

Το μισητό.

Το τρισκατάρατο.

Το κατασκεύασμα του διαβόλου.

Το ίντερνετ.

Γιατί αγαπητέ αναγνώστη, έχω αποκτήσει τέτοια σκέση με το κωλοΐντερνετ,που όσο πέρναγαν οι μέρες χωρίς αυτό, αναφηλαξίες (sic) έκαναν την εμφάνισή τους στο λαμπερό ασπρουλιάρικο προσωπάκι μου.

Γιατί όμως δεν είχα ίντερνετ, οέο;

Αχάαα καλή ερώτηση. Διότι, (βάι βάι μανούλα μου).... εδώ πέρα είναι λίγο τα ζώα μου αργά να το πω; Πεθάνανε και δεν τους το'πανε να το πω; Θα το πω!!Και σαν να μην έφτανε αυτό, είναι και λίγο γκασμάδες, μπετόβλακες, πως να το πω, ΗΛΙΘΙΟΙ. Εξηγώ.

Έχουμε 1 x υποθετικό σενάριο, κι 1 x μεγαλοεπιχειρηματία. Αυτός ο κυριούλης λοιπόν έχει στην κατοχή του ένα μεγάαααααλο οικοπέδο και θέλει να χτίσει ένα ακόμα μαγαλύτερο συγκρότημα, με πολλά διαμερίσματα, ωραίους κρεμαστούς κήπους, γκαζονάκι και λουλουδάκια και όλα τα συναφή.
Και έχει και πάνω από το κεφάλι του 7 μεγάλες εταιρείες τηλεπικοινωνίας, οι οποίες σφάζονται αναμεταξύ τους για το ποια θα αναλάβει την αποκλειστική συνεργασία με τον κυριούλη. Μία απο αυτές λοιπόν είναι η επιλαχούσα (ας την ονομάσουμε Gasmas Co. ), και κανονίζει να περάσει τα καλώδια σε όλα τα διαμερίσματα για να έχουνε οι μελοντικοί ενοικιαστές σλας ιδιοκτήτες ιντερνετάκι στρουμπουλό και ζουμερό, τηλεφωνάκι και τηλεόραση. Μέχρι εδώ όλα καλά, ντα; Ντα ντα.

Και έρχεται η αποφράδα μέρα που η μικρή Χουανίτα νοικιάζει σπιτάκι ωραίο και γλυκούλι σε αυτό το γαμωκτήριο. Μόνο και μόνο για να διαπιστώσει την ακριβώς επόμενη μέρα πως υπάρχει ένα θεματάκι με τα καλωδιάκια στους τοίχους του δικού της διαμερίσματος.
Τα καλωδιάκια αυτά λοιπόν είναι λάθος περασμένα στους σομόν τοίχους της μικρής μας αγριεμένης φίλης. Και ερωτώ. Γιατί κανένας κερατάς δεν ενδαφέρθηκε να τα περάσει σωστά; Γιατί όταν χτίστηκε δεν έγινε ο απαραίτητος έλεγχος έτσι ώστε να γκρεμίσουν τους τοίχους εγκαίρως και να περάσουν σωστά καλώδια πριν ο άμοιρος ενοικιαστής ενδιαφερθεί; Γιατί δεν ενημερώθηκε εγκαίρως ο ενοικιαστής ότι το σπιτάκι του δεν θα έχει ίντερνετ; ΕΕ ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΜΟΥ; ΓΙΑΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ;

Προσπάθεια ούνο 25.03.08
Δημιουργία συμβολαίου με την εταιρεία, μήπως ενδιαφερθούν να έρθουν να το φτιάξουν. Αλλά τους είχαν τελειώσει τα συμβόλαια, και θα το έστελναν (το συμβόλαιο), με .. e-mail..(come again?)

Προσπάθεια ντούε 31.03.08
Mετά από σειρά τηλεφωνημάτων για μια εβδομάδα, και ένα συμβούλιο με τους υπεύθυνους του κτηρίου και της εταιρείας, (καθώς πολλοί ένοικοι έχουν πρόβλημα με γραμμή που πέφτει, τηλεόραση που χάνει το σήμα κλπ) αποφασίζουν την θέση της Gasmas Co. να αντικαταστήσει μία νέα.
Δέκα λεπτά αργότερα από την στιγμή που ενημερώθηκα χτυπάει το κουδούνι. Για να ελέγξουν τα καλώδια και να με ενημερώσουν ότι είναι λάθος βαλμένα (σώωωωπα) Η εταιρεία μέχρι και σήμερα παραμένει η Gasmas Co. Αλεπάλληλα τηλεφωνήματα μεσολάβησαν και μια συγκινητική υπόσχεση πως οπωσδήποτε, ότι κι αν γίνει, ακόμα και η ο Γκοτζίλλα να τους κάνει επίθεση, μέχρι την Παρασκευή 11.04.08 θα δω το φως το αληθινό (να μένουμε και στο πνεύμα των ημερών), αλλιώς άλλη εταιρεία θα έρθει για την εγκατάσταση.

Δεύτερη επίσκεψη την Πέμπτη το πρωί μου έφτιαξε τη μέρα, το παληκάρι της φακής με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά μου ξεστόμισε πως τα καλώδια είναι λάθος. Α και ότι δεν μπορώ να έχω νετ. Χωρίς ωστόσο να κάνει κάτι για να διορθώσει αυτό το μικρό ασήμαντο λαθάκι. Δεν σου κρύβω αγαπητέ αναγνώστη πως πολλά σενάρια πέρασαν απο το μυαλό μου εκείνη τη στιγμή. Με πρώτο και καλύτερο, να τον ρίξω από τη σκάλα που ήταν ανεβασμένος (τσεκάροντας τι άλλο? ναι, τα καλώδια) και να του τα ταϊσω ή να του βάλω στον κ*λο το κατσαβίδι με το οποίο βίδωνε & ξεβίδωνε τον πίνακα ελέγχου, να του κάνω δεξί κροσέ και να τον στείλω κατ ευθείαν στην τάφρο με τα πυράγχας ή να τον κάνω πάσα στον πεινασμένο Τουταγχαμόν (τον πίθωνα) ή να το παίξω Sweeney Todd και με μια τεατράλε κίνηση να πιάσω τα νυστέρια της Ανατομίας, πίνωντας του με δεξιοτεχνία το αίμα με το μπουρί της σόμπας, και άλλα. Π ο λ λ α άλλα σενάρια..

Επειδή είμαι όμως καλό παιδί (χαχα) δεν έκανα τίποτα από όλα αυτά. ΤΙΠΟΤΑ. Το διανοείσαι; Από την αναμονή έχω κυοφορήσει και γεννήσει επιτυχώς τον ιπποπόταμο, και δεν έκανα στον τεχνικό τ ί π ο τ α. (Ζητώ να μου απονεμηθεί το Νόμπελ Ειρήνης ΤΩΡΑ)

Προσπάθεια τρε και τελευταία, σήμερα 14.04.08
Και φτάνουμε στο σήμερα. Ξανά μανά τηλέφωνα , μούμπλε μούμπλε
-ναι γεια σας, σας περίμενα και με γράψατε, τι θα γίνει επιτέλους?
-μας συγχωρείτε, μούμπλε, μούμπλε, ΑΥΡΙΟ θα έρθουμε. Οπωσδήποτε.

Λοιπόν. Δηλώνω υπεύθυνα πως εάν αύριο το πρωί δεν με ξυπνήσει το κουδούνι τους για την εγκατάσταση ορκίζομαι ότι θα ακουστούν τα ουρλιαχτά από τον τρόμο της έκρηξης μέχρι την Κρήτη.
Να περιμένετε νέα μου. Φιλιά!

Υ.Γ.1: Αν θέλει να γράψει κάποιος στα σχόλια να κάνω υπομονή, καλύτερα να μην γράψει τίποτα, μας ΤΕΛΕΙΩΣΕ !!
Υ.Γ.2:Το ποστ είχε αρχικό τίτλο το Χρονικό ενός Προαναγγελθέντος Θανάτου, by Χουάνα Μαρία Άλιενλάβερ, αλλά δεν μου βγήκε ακριβώς χρονικό οπότε τον φιλόδοξο τίτλο του ομόνυμου μικρού χρονικού του Gabriel Garcia Marquez , κατάπιε ο παρών.

Θλιβερό Update!

To κουδούνι μου δεν χτύπησε,αλλά έμαθα από έγκυρες(;) πηγές πως οι τεχνικοί από σήμερα βρίσκονται στο κτίριο και επιδιορθώνουν τα ..σπασμένα. Θα χρειαστούν 1 μέρα για κάθε διαμέρισμα, αλλά δεν ξέρω πόσα χρειάζεται να επισκευτούν.Από την ημέρα που θα έρθουν και σε μένα( ρε παιδιά, κάντε καμιά προσευχή και για μένα..) , θα χρειαστούν άλλες 3(!!!!) για να μου περάσουν τη γραμμή. Οπότε θεώρησα πρέπον να μην καταστρέψω οικογένειες σήμερα, αλλά να επιδήξω χαρακτήρα (τρομάρα μου) και να τους περιμένω . Χωρίς κόκκινο χαλί βέβαια, αλλά για χάρη μου, θα το υποστώ ΚΑΙ αυτό.
Ας κόψουν το λαιμό τους, εγώ στα γενέθλια μου θα έχω ίντερνετ!!!