Auf Wiedersehen, το λένε και οι Scorpions στο Humanity!

Όταν γκρινιάζω πολύ στο μπλογκ το δικό μου ή τα δικά σας, νιώθω πως μια ανώτερη δύναμη σας λυπάται, και σας κάνει το χατήρι και για μερικές μέρες σας απαλλάσσει από το νιαούρισμά μου.
Εξηγώ.

Όπως ήταν προγραμματισμένο, το εφετινό Πάσχα θα το πέρναγα με τα παιδάκια μου, στην Ουγγαρία, όπου θα άραζα για το μαγικό διήμερο του Μ.Σαββάτου και του Πάσχατος και μετά SSDD. Θκκιάβασμα και προσευχή. Για να είμαι ειλικρινής, θα΄θελα να πάω στην Ελλάδα για κανά δεκαπενθήμερο έτσι για αρχή ή να έρθει από το δω ο Μικρός Einstein (a.k.a. το καμάρι της οικογένειας), επίσης για το προαναφερθέν διάστημα, για να νιώσουμε το ιερό των ημερών, όχι τίποτα άλλο... Αλλά δεν μας έκατσε, γιατί σου λέει κι αυτός ο δόλιος ο πατέρας, έχετε απλώσει τραχανά και ξες τώρα, πλύντε τα χεράκια σας και άμετε (sic) να τον εμαζέψετε. Και έτσι θα κάναμε, γιατί είμαστε υπάκουα τεκνά, αμφότεροι.

Αλλά, γονιός είναι κι αυτός, πονάει που τα σπλάχνα του δεν είναι απλώς μακριά από την οικογενειακή στέγη, αλλά είναι και μακριά το ένα (σπλάχνο) από το άλλο. Κι έτσι το πρόγραμμα άλλαξε και εντός ολίγου, ελαχίστου θα έλεγα, η μικρή Χουανίτα θα πάει να βρει τον εξίσσου μικρό Einstein. Βέβαια όχι αβασάνιστα, διότι ναι μεν θα κάνουμε Πάσχα ++ μαζί, αλλά θα ρίξουμε και κανά πεντόκιλο διάβασμα, να περάσουν κι οι μέρες, όχι τίποτα άλλο...

Meanwhile, αφού το κάνω που το κάνω το ταξίδι, είπα να περάσω μια βόλτα από την γειτονική Βιέννη να δω τι χρώμα έχει. Λοιπόν, δεν ξέρω αν σας έχω πει, αλλά όταν ήμουν μικρούλα μάθαινα και γερμανικά, τα οποία μεν τα λάτρευα, αλλά δεν τα συνέχισα σε επίπεδο Proficiency, με αποτέλεσμα να θυμάμαι πια (barely) τα βασικά. Δηλαδή εντάξει, θα συνεννοηθώ βρε παιδί μου, αλλά μην έχεις και πολλές απαιτήσεις. Δεν ξέρω τι χαμελεοντισμός (υπάρχει αυτή η λέξη;dunno) είναι αυτός που με πιάνει, αλλά όταν βρίσκομαι σε μια x χώρα προσπαθώ να μιλήσω την αντίστοιχη γλώσσα. Δηλαδή στην Ουγγαρία ουγγρικά, στην Αυστρία γερμανικά, στο Βέλγιο γαλλικά κλπ. Αυτό μερικές φορές έχει παιξει καθοριστικό ρόλο στο να γίνω ρόμπα, αλλά μια προσπάθεια να γίνω παγκοσμίως ρεζίλι την κάνω - τι νομίζεις κύριος, μόνο του θα λερωθεί το μέτωπο; Πρέπει να μοχθήσεις για να το πετύχεις!

[Παρένθεση: Σταθερή στις απόψεις μου παιδιώθεν..Διότι ναι, μεν η μαμά μου έστελνε το παιδάκι της να μάθει καμιά ξένη γλώσσα, αλλά όταν βαριόμουν πάταγα γκάζια κι έλεγα: ΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥ!!!! γιατί να μάθω εγώ αγγλικά να βοηθάω τους τουρίστες και να μην μάθουν αυτοί ελληνικά πριν έρθουν, ααα?? - να τώρα που όχι μόνο μου γυρίζει μπούμερανγκ αλλά το απολαμβάνω κιόλας! Κλείνει η παρένθεση]

Η Βιέννη λοιπόν έχει χρώμα ασημογαλαζοτέλειο (τι, μόνο η Μοιρρραρρρράκει θα λέει για μπορντοροδοκόκκινα και κεραμιδοπερτικαλί; Αμ δε!!) Πάτησα σε αυστριακό έδαφος σήμερις νωρίς το μεσημέρι (ή μήπως χθες; Χθές!!),και αφού έκανα το check in και ξεφορτώθηκα τη βαλιτσούλα με τα απολύτως απαραίτητα,




ξεχύθηκα στους βιεννέζικους δρόμους, (εδώ να ευχαριστήσω την Brussels Airlines που επιτρέπει το εν λόγω ξεφόρτωμα μέχρι και 24 ώρες πριν την πτήση!) έτοιμη για ανηλεές shopping! Που τελικά, χαιρόμουν τόσο πολύ που ξαναπήγαινα στην Wien που τίποτα δεν αγόρασα! Απλά περπάταγα, τράβαγα φωτογραφίες, χαμογέλαγα σε αγνώστους και ρώταγα συμπαθέστατους Βιεννέζους για οδηγίες. Και η ώρα πέρασε εύκολα και γρήγορα, και νύχτωσε και εκεί που συσκευτόμουν με μένα για το αν θα πρέπει να κατευθυνθώ προς το αεροδρόμι, θυμήθηκα πως Mother Nature calls! (πείνασα εννοώ!) Και από όλα τα εστιατόρια ή κεμπαpjίδικα στα οποία θα μπορούσα να πέσω, έπεσα πάνω σε ελληνικό εστιατόριο!
[ Αν βρεθείτε λοιπόν στην Μariahilferstrasse και θέλετε οπωσδήποτε famous greek musaka, στρείψτε στην Webgasse 45 και θα βρείτε το εστιατόριο Mythos.Ωραίο φαγητό και με 20 έουροζ μαξ θα βγείτε από κει σε ημικομματώδη κατάσταση! ]
Να μην σας τα πολυλογώ λοιπόν, η πτήση μου είναι στις 7 το πρωί κι εγώ εδώ, τσολιάς δίπλα από τα σοκολατάκια Mozart, να περάσει η ώρα και το σημερινό ξημέρωμα να με βρει πάνω από τα σύννεφα (κυριολεκτικά!).

Καλές γιορτές λοιπόν,καλή ξεκούραση, καλά να περάσετε και όσοι ταξιδέψετε οδικώς προσοχή στο δρόμο! Σας θέλουμς όλους πίσω, σώους και αβλαβείς!

[εδώ ότι καλύτερο και πιο επίκαιρο έχω διαβάσει επ'αυτού- δεύτερο ποστ από πάνω]

[photos by flickr ]