Η πρώτη ευχή είναι πάντα η καλύτερη

"και όταν θα σου λένε το happy birthday να ξέρεις ότι κάπου εκεί θα είμαι κι εγώ και θα το λεω.."



(photo by deviantart)

Auf Wiedersehen, το λένε και οι Scorpions στο Humanity!

Όταν γκρινιάζω πολύ στο μπλογκ το δικό μου ή τα δικά σας, νιώθω πως μια ανώτερη δύναμη σας λυπάται, και σας κάνει το χατήρι και για μερικές μέρες σας απαλλάσσει από το νιαούρισμά μου.
Εξηγώ.

Όπως ήταν προγραμματισμένο, το εφετινό Πάσχα θα το πέρναγα με τα παιδάκια μου, στην Ουγγαρία, όπου θα άραζα για το μαγικό διήμερο του Μ.Σαββάτου και του Πάσχατος και μετά SSDD. Θκκιάβασμα και προσευχή. Για να είμαι ειλικρινής, θα΄θελα να πάω στην Ελλάδα για κανά δεκαπενθήμερο έτσι για αρχή ή να έρθει από το δω ο Μικρός Einstein (a.k.a. το καμάρι της οικογένειας), επίσης για το προαναφερθέν διάστημα, για να νιώσουμε το ιερό των ημερών, όχι τίποτα άλλο... Αλλά δεν μας έκατσε, γιατί σου λέει κι αυτός ο δόλιος ο πατέρας, έχετε απλώσει τραχανά και ξες τώρα, πλύντε τα χεράκια σας και άμετε (sic) να τον εμαζέψετε. Και έτσι θα κάναμε, γιατί είμαστε υπάκουα τεκνά, αμφότεροι.

Αλλά, γονιός είναι κι αυτός, πονάει που τα σπλάχνα του δεν είναι απλώς μακριά από την οικογενειακή στέγη, αλλά είναι και μακριά το ένα (σπλάχνο) από το άλλο. Κι έτσι το πρόγραμμα άλλαξε και εντός ολίγου, ελαχίστου θα έλεγα, η μικρή Χουανίτα θα πάει να βρει τον εξίσσου μικρό Einstein. Βέβαια όχι αβασάνιστα, διότι ναι μεν θα κάνουμε Πάσχα ++ μαζί, αλλά θα ρίξουμε και κανά πεντόκιλο διάβασμα, να περάσουν κι οι μέρες, όχι τίποτα άλλο...

Meanwhile, αφού το κάνω που το κάνω το ταξίδι, είπα να περάσω μια βόλτα από την γειτονική Βιέννη να δω τι χρώμα έχει. Λοιπόν, δεν ξέρω αν σας έχω πει, αλλά όταν ήμουν μικρούλα μάθαινα και γερμανικά, τα οποία μεν τα λάτρευα, αλλά δεν τα συνέχισα σε επίπεδο Proficiency, με αποτέλεσμα να θυμάμαι πια (barely) τα βασικά. Δηλαδή εντάξει, θα συνεννοηθώ βρε παιδί μου, αλλά μην έχεις και πολλές απαιτήσεις. Δεν ξέρω τι χαμελεοντισμός (υπάρχει αυτή η λέξη;dunno) είναι αυτός που με πιάνει, αλλά όταν βρίσκομαι σε μια x χώρα προσπαθώ να μιλήσω την αντίστοιχη γλώσσα. Δηλαδή στην Ουγγαρία ουγγρικά, στην Αυστρία γερμανικά, στο Βέλγιο γαλλικά κλπ. Αυτό μερικές φορές έχει παιξει καθοριστικό ρόλο στο να γίνω ρόμπα, αλλά μια προσπάθεια να γίνω παγκοσμίως ρεζίλι την κάνω - τι νομίζεις κύριος, μόνο του θα λερωθεί το μέτωπο; Πρέπει να μοχθήσεις για να το πετύχεις!

[Παρένθεση: Σταθερή στις απόψεις μου παιδιώθεν..Διότι ναι, μεν η μαμά μου έστελνε το παιδάκι της να μάθει καμιά ξένη γλώσσα, αλλά όταν βαριόμουν πάταγα γκάζια κι έλεγα: ΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥ!!!! γιατί να μάθω εγώ αγγλικά να βοηθάω τους τουρίστες και να μην μάθουν αυτοί ελληνικά πριν έρθουν, ααα?? - να τώρα που όχι μόνο μου γυρίζει μπούμερανγκ αλλά το απολαμβάνω κιόλας! Κλείνει η παρένθεση]

Η Βιέννη λοιπόν έχει χρώμα ασημογαλαζοτέλειο (τι, μόνο η Μοιρρραρρρράκει θα λέει για μπορντοροδοκόκκινα και κεραμιδοπερτικαλί; Αμ δε!!) Πάτησα σε αυστριακό έδαφος σήμερις νωρίς το μεσημέρι (ή μήπως χθες; Χθές!!),και αφού έκανα το check in και ξεφορτώθηκα τη βαλιτσούλα με τα απολύτως απαραίτητα,




ξεχύθηκα στους βιεννέζικους δρόμους, (εδώ να ευχαριστήσω την Brussels Airlines που επιτρέπει το εν λόγω ξεφόρτωμα μέχρι και 24 ώρες πριν την πτήση!) έτοιμη για ανηλεές shopping! Που τελικά, χαιρόμουν τόσο πολύ που ξαναπήγαινα στην Wien που τίποτα δεν αγόρασα! Απλά περπάταγα, τράβαγα φωτογραφίες, χαμογέλαγα σε αγνώστους και ρώταγα συμπαθέστατους Βιεννέζους για οδηγίες. Και η ώρα πέρασε εύκολα και γρήγορα, και νύχτωσε και εκεί που συσκευτόμουν με μένα για το αν θα πρέπει να κατευθυνθώ προς το αεροδρόμι, θυμήθηκα πως Mother Nature calls! (πείνασα εννοώ!) Και από όλα τα εστιατόρια ή κεμπαpjίδικα στα οποία θα μπορούσα να πέσω, έπεσα πάνω σε ελληνικό εστιατόριο!
[ Αν βρεθείτε λοιπόν στην Μariahilferstrasse και θέλετε οπωσδήποτε famous greek musaka, στρείψτε στην Webgasse 45 και θα βρείτε το εστιατόριο Mythos.Ωραίο φαγητό και με 20 έουροζ μαξ θα βγείτε από κει σε ημικομματώδη κατάσταση! ]
Να μην σας τα πολυλογώ λοιπόν, η πτήση μου είναι στις 7 το πρωί κι εγώ εδώ, τσολιάς δίπλα από τα σοκολατάκια Mozart, να περάσει η ώρα και το σημερινό ξημέρωμα να με βρει πάνω από τα σύννεφα (κυριολεκτικά!).

Καλές γιορτές λοιπόν,καλή ξεκούραση, καλά να περάσετε και όσοι ταξιδέψετε οδικώς προσοχή στο δρόμο! Σας θέλουμς όλους πίσω, σώους και αβλαβείς!

[εδώ ότι καλύτερο και πιο επίκαιρο έχω διαβάσει επ'αυτού- δεύτερο ποστ από πάνω]

[photos by flickr ]

Μωρέ λες να'μαι υπερβολικιά;

Λοιπόν καλά μου παιδιά, σας έχω νέα. Κάθεστε; Καθίστε!
Δε θέλω να ταραχτείτε, ούτε να ενδιαφερθείτε για το well-being του φούρνου της γειτονιάς σας.
Είναι που δεν είναι πια ανάδρομος ο Ερμής.
Είναι που μπήκε η Άνοιξη.
Είναι που είναι Μ.Πέμπτη. Ένα μικρό θαύμα, που κάνει την καρδιά μου να χτυπά ξανά φυσιολογικά.
Αλλά σήμερα,σήμερα λέω! (αν δεν το πω θα σκάσω)
Σήμερα που λέτε, η μέρα ξημέρωσε λαμπρή και πεντάμορφη (sic).
Γιατί σήμερα είναι η μέρα που ΕΒΑΛΑ ΙΝΤΕΡΝΕΤ!!!!! 10/10 Μbit για τους ενδιαφερόμενους.
Αμέ, τι νόμιζες?!?

Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά

σήκω και ξεκουμπήσου. Ε μα δεν είναι κατάσταση αυτή.

Έχει μια εβδομάδα που νυστάζω φριχτά όλες τις ώρες της ημέρας. Νυστάζω όταν ξυπνάω,μετά τον καφέ, μετά τον δεύτερο καφέ, στο δρόμο, στο σπίτι, στο τραμ, παντού και συνέχεια. Δεν ξέρω τι φταίει, δεδομένου ότι κοιμάμαι όσο και πριν, πάντως ότι κι αν είναι με έχει αποδιοργανώσει εντελώς.Δεν μπορώ να κάνω τίποτα έτσι και φυσικά δεν μπορώ να διαβάσω! Και δε μου φταίει το αίσθημα της νύστας, χασμουριέμαι κιόλας, δηλαδή εκτός από χώμα γίνομαι και αντιαισθητική (βάζω το χεράκι μου μπροστά στο στόμα, αλλά 40 φορές τη μέρα νομίζω είναι από μόνο του too much).Άσε που έχω πιάσει τον εαυτό μου να τρίβω και τα μάτια μου για να ξυπήσω, να έτσι:

Δίνω δύο εκδοχές , τις εξής τρεις.

Α. Στον ύπνο μου σηκώνομαι και σκάβω λαγούμια, γιαυτό και δεν ξεκουράζομαι .

Β. Φταίει η Άνοιξη, την οποία σιχένομαι έτσι κι αλλιώς, και είναι ζήτημα χρόνου να ανακαλύψω ότι είμαι αλλεργική στην εποχή ολόκληρη. (τελευταία έχω και ευσυγκίνητα ματάκια και ελαφρώς μπουκωμένη μύτη όταν ξυπνάω) ΜΑΑΑΑΑΝΤ!!! Τι έχω;

Γ. Με έχει τσιμπήσει η μύγα Τσε Τσε η οποία προκαλεί την ασθένεια του ύπνου. Δεν έχει σημασία το ότι βρίσκεται στην Αφρική, με βρήκε στας Ευρώπας και με τσίμπησε.

Καμιά βοήθεια; Please? Pretty please?

40 ways to know us bettah

Βαριόμουν και είπα να παίξω κι εγώ. Ιδού λοιπόν..

1) Όνομα: Alienlover, κατά κόσμον Ιωάννα
2) Γενέθλια: 30.04
3) Ζώδιο: Ταύρος
4) Χρώμα μαλλιών: Καστανά
5) Χρώμα ματιών: Καστανοπράσινα
6) Αν έχω ερωτευτεί ποτέ?: Ω ναι!!
7) Είδος μουσικής που ακούω: Ελληνικά έντεχνα,Instrumental,Ξένες Μπαλάντες
8) Χαρακτήρας κινουμένων σχεδίων: Αν και τα άνιμε δεν είναι κινούμενα σχέδια, κατ'εξαίρεση βάζω τον Gats από το Berserk.
9) Ποιος φίλος μου μένει πιο μακριά?! Ο Ντάνιελ, στην Αργεντινή!
10) Πρώτο πράγμα που σκέφτομαι μόλις ξυπνήσω: όχι ρε π**στη!!
11) Κάτι που έχω πάντα μαζί μου και δεν το αποχωρίζομαι: Κινητό/Κλειδιά/Lipstick
12) Τι έχω στον τοίχο μου? Τίποτα!!Μόλις μετακόμισα..
13) Τι έχω κάτω απ’το κρεβάτι μου? Σκόνη
14) Αν ήμουν μόνος στο σπίτι και άκουγα ένα βάζο να σπάει τί θα έκανα?Θα φώναζα ΌΟΟΟΟΛΕΕΕ!
15) Αγαπημένος αριθμός: 1
16) Αγαπημένο όνομα: 'Αγγελος
17) Τα χόμπι μου: Βιολί και σινεμά.Το internet δεν θεωρείται χόμπυ αλλά απαραίτητο συμπλήρωμα διατροφής.
18) Πού θα ήθελα να ήμουν τώρα? Στο PlayHouse με το Σταύρο και τη Χριστίνα.Δαγκωτό!
19) Μια ευχή για το μέλλον: Υγεία!
20) Αν μπορούσα να ταξιδέψω στο χρόνο και να γυρίσω πίσω,σε ποια εποχή θα πήγαινα? Στην εποχή του Έλβις, να τον γνώριζα κιόλας!
21) Φωτιά! Πάρε κάτι μαζί σου: Βιολί και θήκη
22) Αγαπημένο λουλούδι: Τριαντάφυλλα και λίλιουμ
23) Αγαπημένη σειρά: House M.D. & Είμαστε στον Αέρα. (τα έχουμε πει, έχω ψύχωση με το ραδιόφωνο)
24) Αγαπημένη ταινία:Finding Neverland, The red violin
25) Αγαπημένο τραγούδι: Τι ερώτηση είναι αυτή;Μέχρι αύριο θα γράφω..τέσπα! Ας πούμε Μusica e (Ramazzotti&Bocelli) & Βυθός (Ιωαννίδης)
26) Aγαπημένο βιβλίο:To όνομα του Ρόδου
27) Αγαπημένο ζώο: Σκύλος
28) Αγαπημένο ρούχο: Ένα ανοιχτό μπλε ντίζελ τζην.Το έχω λιώσει λέμε.
29) Αγαπημένος καλλιτέχνης: Έλα τώρα..αυτό είναι δύσκολο. Ιωαννίδης /Πασχαλίδης /Μάλαμας /Θ.Παπακωνστανίνου/Κραουνάκης/ Φραγκούλης/../../..
30) Αγαπημένο χρώμα:Κόκκινο-Μωβ-Μαύρο
31) Αγαπημένο φαγητό:Κατόπιν ωρίμου σκέψεως, σουβλάκια!(πίτα/γύρο)
32) Με ποιον χαρακτήρα από cartoon ταυτίζομαι:Ε με τον Ταζ φυσικά! Καταστροφέας (ρωτήστε τον αδελφό μου..)
33) Κακή συνήθεια: To msn ανοιχτό όοοολη μέρα..
34) Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς μου που μ'αρέσει: είμαι control freak ... big time!
35) Χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς μου που δε μ'αρέσει: είμαι control freak... BIG TIME!
36) Συνηθισμένη ατάκα:HELL, YEAH!!!
37) Δουλειά που θα ήθελες να κάνεις, αν δεν έκανες αυτήν που κάνεις τώρα: :Με δουλεύεις; Ακόμα στην προσπάθεια είμαι..(γιατρός) .. εναλλακτικά επαγγελματίας μουσικός ή διερμηνέας.
38) Μεγαλύτερος φόβος:Να πάθουν κάτι τα αγαπημένα μου πρόσωπα.
39) Η καλύτερη pizza:Pizza Hut super supreme, με ζύμη cheesy crust!
40) Πιστεύεις ότι τα κατοικίδια ζώα είναι…:Κομμάτι της οικογένειας.

Μοο παίξε κι εσύ!

Όταν η Ιωάννα γνώρισε την Gasmas Co. - Updated

Το είχα πάρει απόφαση.Θα μετακόμιζα, με την ευρεία έννοια. Και βρήκα τόπο και βρήκα ελπίδα και μάζεψα τα μπογαλάκια μου που μόλις και μετά βίας γέμιζαν μια νταλίκα απ'αυτές που με τα φώτα νυσταγμένα και βαριά ξεκινούσαν για το Μένιο.
Ένα πρόβλημα μόνο επισκίαζε την επερχόμενη Μελωδία της Ευτυχίας που θα έπαιζε ολημερίς στο κεφάλι μου.

Το μισητό.

Το τρισκατάρατο.

Το κατασκεύασμα του διαβόλου.

Το ίντερνετ.

Γιατί αγαπητέ αναγνώστη, έχω αποκτήσει τέτοια σκέση με το κωλοΐντερνετ,που όσο πέρναγαν οι μέρες χωρίς αυτό, αναφηλαξίες (sic) έκαναν την εμφάνισή τους στο λαμπερό ασπρουλιάρικο προσωπάκι μου.

Γιατί όμως δεν είχα ίντερνετ, οέο;

Αχάαα καλή ερώτηση. Διότι, (βάι βάι μανούλα μου).... εδώ πέρα είναι λίγο τα ζώα μου αργά να το πω; Πεθάνανε και δεν τους το'πανε να το πω; Θα το πω!!Και σαν να μην έφτανε αυτό, είναι και λίγο γκασμάδες, μπετόβλακες, πως να το πω, ΗΛΙΘΙΟΙ. Εξηγώ.

Έχουμε 1 x υποθετικό σενάριο, κι 1 x μεγαλοεπιχειρηματία. Αυτός ο κυριούλης λοιπόν έχει στην κατοχή του ένα μεγάαααααλο οικοπέδο και θέλει να χτίσει ένα ακόμα μαγαλύτερο συγκρότημα, με πολλά διαμερίσματα, ωραίους κρεμαστούς κήπους, γκαζονάκι και λουλουδάκια και όλα τα συναφή.
Και έχει και πάνω από το κεφάλι του 7 μεγάλες εταιρείες τηλεπικοινωνίας, οι οποίες σφάζονται αναμεταξύ τους για το ποια θα αναλάβει την αποκλειστική συνεργασία με τον κυριούλη. Μία απο αυτές λοιπόν είναι η επιλαχούσα (ας την ονομάσουμε Gasmas Co. ), και κανονίζει να περάσει τα καλώδια σε όλα τα διαμερίσματα για να έχουνε οι μελοντικοί ενοικιαστές σλας ιδιοκτήτες ιντερνετάκι στρουμπουλό και ζουμερό, τηλεφωνάκι και τηλεόραση. Μέχρι εδώ όλα καλά, ντα; Ντα ντα.

Και έρχεται η αποφράδα μέρα που η μικρή Χουανίτα νοικιάζει σπιτάκι ωραίο και γλυκούλι σε αυτό το γαμωκτήριο. Μόνο και μόνο για να διαπιστώσει την ακριβώς επόμενη μέρα πως υπάρχει ένα θεματάκι με τα καλωδιάκια στους τοίχους του δικού της διαμερίσματος.
Τα καλωδιάκια αυτά λοιπόν είναι λάθος περασμένα στους σομόν τοίχους της μικρής μας αγριεμένης φίλης. Και ερωτώ. Γιατί κανένας κερατάς δεν ενδαφέρθηκε να τα περάσει σωστά; Γιατί όταν χτίστηκε δεν έγινε ο απαραίτητος έλεγχος έτσι ώστε να γκρεμίσουν τους τοίχους εγκαίρως και να περάσουν σωστά καλώδια πριν ο άμοιρος ενοικιαστής ενδιαφερθεί; Γιατί δεν ενημερώθηκε εγκαίρως ο ενοικιαστής ότι το σπιτάκι του δεν θα έχει ίντερνετ; ΕΕ ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΜΟΥ; ΓΙΑΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ;

Προσπάθεια ούνο 25.03.08
Δημιουργία συμβολαίου με την εταιρεία, μήπως ενδιαφερθούν να έρθουν να το φτιάξουν. Αλλά τους είχαν τελειώσει τα συμβόλαια, και θα το έστελναν (το συμβόλαιο), με .. e-mail..(come again?)

Προσπάθεια ντούε 31.03.08
Mετά από σειρά τηλεφωνημάτων για μια εβδομάδα, και ένα συμβούλιο με τους υπεύθυνους του κτηρίου και της εταιρείας, (καθώς πολλοί ένοικοι έχουν πρόβλημα με γραμμή που πέφτει, τηλεόραση που χάνει το σήμα κλπ) αποφασίζουν την θέση της Gasmas Co. να αντικαταστήσει μία νέα.
Δέκα λεπτά αργότερα από την στιγμή που ενημερώθηκα χτυπάει το κουδούνι. Για να ελέγξουν τα καλώδια και να με ενημερώσουν ότι είναι λάθος βαλμένα (σώωωωπα) Η εταιρεία μέχρι και σήμερα παραμένει η Gasmas Co. Αλεπάλληλα τηλεφωνήματα μεσολάβησαν και μια συγκινητική υπόσχεση πως οπωσδήποτε, ότι κι αν γίνει, ακόμα και η ο Γκοτζίλλα να τους κάνει επίθεση, μέχρι την Παρασκευή 11.04.08 θα δω το φως το αληθινό (να μένουμε και στο πνεύμα των ημερών), αλλιώς άλλη εταιρεία θα έρθει για την εγκατάσταση.

Δεύτερη επίσκεψη την Πέμπτη το πρωί μου έφτιαξε τη μέρα, το παληκάρι της φακής με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά μου ξεστόμισε πως τα καλώδια είναι λάθος. Α και ότι δεν μπορώ να έχω νετ. Χωρίς ωστόσο να κάνει κάτι για να διορθώσει αυτό το μικρό ασήμαντο λαθάκι. Δεν σου κρύβω αγαπητέ αναγνώστη πως πολλά σενάρια πέρασαν απο το μυαλό μου εκείνη τη στιγμή. Με πρώτο και καλύτερο, να τον ρίξω από τη σκάλα που ήταν ανεβασμένος (τσεκάροντας τι άλλο? ναι, τα καλώδια) και να του τα ταϊσω ή να του βάλω στον κ*λο το κατσαβίδι με το οποίο βίδωνε & ξεβίδωνε τον πίνακα ελέγχου, να του κάνω δεξί κροσέ και να τον στείλω κατ ευθείαν στην τάφρο με τα πυράγχας ή να τον κάνω πάσα στον πεινασμένο Τουταγχαμόν (τον πίθωνα) ή να το παίξω Sweeney Todd και με μια τεατράλε κίνηση να πιάσω τα νυστέρια της Ανατομίας, πίνωντας του με δεξιοτεχνία το αίμα με το μπουρί της σόμπας, και άλλα. Π ο λ λ α άλλα σενάρια..

Επειδή είμαι όμως καλό παιδί (χαχα) δεν έκανα τίποτα από όλα αυτά. ΤΙΠΟΤΑ. Το διανοείσαι; Από την αναμονή έχω κυοφορήσει και γεννήσει επιτυχώς τον ιπποπόταμο, και δεν έκανα στον τεχνικό τ ί π ο τ α. (Ζητώ να μου απονεμηθεί το Νόμπελ Ειρήνης ΤΩΡΑ)

Προσπάθεια τρε και τελευταία, σήμερα 14.04.08
Και φτάνουμε στο σήμερα. Ξανά μανά τηλέφωνα , μούμπλε μούμπλε
-ναι γεια σας, σας περίμενα και με γράψατε, τι θα γίνει επιτέλους?
-μας συγχωρείτε, μούμπλε, μούμπλε, ΑΥΡΙΟ θα έρθουμε. Οπωσδήποτε.

Λοιπόν. Δηλώνω υπεύθυνα πως εάν αύριο το πρωί δεν με ξυπνήσει το κουδούνι τους για την εγκατάσταση ορκίζομαι ότι θα ακουστούν τα ουρλιαχτά από τον τρόμο της έκρηξης μέχρι την Κρήτη.
Να περιμένετε νέα μου. Φιλιά!

Υ.Γ.1: Αν θέλει να γράψει κάποιος στα σχόλια να κάνω υπομονή, καλύτερα να μην γράψει τίποτα, μας ΤΕΛΕΙΩΣΕ !!
Υ.Γ.2:Το ποστ είχε αρχικό τίτλο το Χρονικό ενός Προαναγγελθέντος Θανάτου, by Χουάνα Μαρία Άλιενλάβερ, αλλά δεν μου βγήκε ακριβώς χρονικό οπότε τον φιλόδοξο τίτλο του ομόνυμου μικρού χρονικού του Gabriel Garcia Marquez , κατάπιε ο παρών.

Θλιβερό Update!

To κουδούνι μου δεν χτύπησε,αλλά έμαθα από έγκυρες(;) πηγές πως οι τεχνικοί από σήμερα βρίσκονται στο κτίριο και επιδιορθώνουν τα ..σπασμένα. Θα χρειαστούν 1 μέρα για κάθε διαμέρισμα, αλλά δεν ξέρω πόσα χρειάζεται να επισκευτούν.Από την ημέρα που θα έρθουν και σε μένα( ρε παιδιά, κάντε καμιά προσευχή και για μένα..) , θα χρειαστούν άλλες 3(!!!!) για να μου περάσουν τη γραμμή. Οπότε θεώρησα πρέπον να μην καταστρέψω οικογένειες σήμερα, αλλά να επιδήξω χαρακτήρα (τρομάρα μου) και να τους περιμένω . Χωρίς κόκκινο χαλί βέβαια, αλλά για χάρη μου, θα το υποστώ ΚΑΙ αυτό.
Ας κόψουν το λαιμό τους, εγώ στα γενέθλια μου θα έχω ίντερνετ!!!

L is for the way you look..

Αγαπημένο κλασσικό τραγούδι,αυστηρά για ερωτευμένους.



Εδώ η αυθεντική εκτέλεση του Nat King Cole
Kι εδώ της Joss Stone.

'NJoy!

Σοφία Μεγατόνoυ

[Θα μπορούσε να είναι και ονοματεπώνυμο]

Οι υπηρεσίες δεν καταρρέουν μόνο στο Ελλάντα, αλλά και σε κανά δυο άλλες χώρες που έχω υπ' όψη μου...

EEElooooo!!!

I'm Lincey Lohan!! :p
Έλειψα λίγο καιρό, αλλά τι να μου κάνω που το ίντερνετ είχε όρεξη και ήθελε παιγνίδια..
Το λοιπόν, είμαι εδώ, είμαι η Ιωάννα και είμαι καλά! :ρ Μου έλειψε το μπλογκινγκ και το σερφάρισμα και τώρα θα προσπαθήσω να διαβάσω και να σχολιάσω όλους όσους διάβαζα με πίστη και πάθος. Επίσης, θα ήθελα να δεσμευτώ και να δηλώσω πως θα γράφω πιο συχνά από τούδε & στο εξής!! Σας αφήνω με Mazzy Star & Fade into you!