Χρόνε που φεύγεις...

Αντιγράφοντας την ιδέα του Βροχοποιού, κάνω εδώ μια μικρή ανασκόπηση της χρονιάς που σε λίγες ώρες θα μας αφήσει, απαντώντας στην εξής ερώτηση : «Τι δεν μπορείτε να αφήσετε πίσω με την χρονιά που φεύγει; Τι δεν σας επιτρέπεται να ξεχάσετε;»

Πρώτα πρώτα δεν μπορώ να ξεχασω εκείνη τη συναυλία που την παρακολούθησα σχεδόν όλη κλαίγοντας.Το κάθε τραγούδι με γονάτιζε όλο και περισσότερο. Δεν έχω ξανανιώσει τόσο μα τόσο κουρασμένη μετά από μια συναυλία.
Την χαρά της επιτυχίας στο τέλος της πρώτης μου εξεταστικής.
Ένα τραγούδι σχεδόν ψυθιριστό, από φωνή αγγέλου.
Την φράση με δάκρυα «καλή αντάμωση».
Τους καφέδες , τις συζητήσεις και τις αγκαλιές με 2 παιδιά που με δέχτηκαν χωρίς όρους.
Τις στιγμές με τα άτομα που με επισκέφτηκαν εδώ.
Τις στιγμές με τα παιδιά που γίνανε καλοί μου φίλοι, τις μεταμεσονύκτιες συζητήσεις μας, τα γέλια και τις ιστορίες που ξεδιπλώθηκαν έναν χρόνο τώρα.
Το πράσινο φωτοσυνθετικό πρόβατάκι μου.
Το ηλιοβασίλεμα στην Ζάκυνθο, την νύχτα που είχε πανσέληνο.
Εκείνο το φάκελο με εκείνο αντίγραφο. Απίστευτο κόλλημα μέχρι και σήμερα.
Εκείνη την κατάθεση ψυχής κι από τις δύο σε ένα καφέ γεμάτο καπνό.Θυμάμαι πως έξω έπεφτε η πρώτη βροχή του χειμώνα.
Τις βόλτες με την μοναδική κοπέλα που με καταλαβαίνει τόσο ολοκληρωτικά.
Εκείνο το άρωμα, εκείνο το βλέμμα, εκείνο το χαμόγελο (nobody knows it, but you've got a secret smile, and you use it only for me)...
Εκείνη την εκπληκτική πτήση προς Βέλγιο, το πρώτο πρωινό εκεί, την λίμνη στις Βρυξέλλες. Την έκπληξη μου που τίποτα δεν είχε αλλάξει.
Την γνωριμία μου με μερκούς από εσάς τους bloggers. Θέλω να γνωρίσω κι άλλους.. κι άλλους.. κι άλλους.. :)
Την κάθε μία συναύλία που παρακολούθησα φέτος. (update: Shakira 4ever sd μουυ)
Το μάθημα-σφαλιάρα που πήρα για το κατά πόσο οι άνθρωποι επιθυμούν την ειλικρίνεια.
Τον ενθουσιασμό που ένιωσα τότε. Και ξανά και ξανά. Και την απογοήτευση μαζί.
Εκείνα τα δύο όνειρα που κόπηκαν επειδή ξύπνησα. Αν συνεχίζονταν ίσως και να πέθαινα.
Την πρακτική μου στο νοσοκομείο, την αξέχαστη αυτή εμπειρία, τους ανθρώπους που με βοήθησαν τόσο. Το βλέμμα τους.
Τις συμβουλές και την αγάπη που έχω δεχτεί από τον δάσκαλό μου. Χωρίς αυτόν, όχι μόνο η χρονιά αυτή, αλλά και ολόκληρη η ζωή μου θα ήταν αλλιώς και σίγουρα όχι καλύτερη.
Κάθε αγκαλιά που δόθηκε στα άτομα που αγαπώ στο (εκάστοτε) αεροδρόμιο.

Θα συμφωνήσω με τον Βροχοποιό, μισώ κι εγώ τις λίστες, ξεχνάς τα μισά απ'όσα σκεφτόσουν να βάλεις. Ας είναι όμως, κι αυτά εδώ που θυμήθηκα, για την ώρα αρκούν..

Καλή χρονιά να έχουμε παιδάκια. Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου ο χρόνος που θα έρθει να είναι γεμάτος υγεία για εμάς και τα αγαπημένα μας πρόσωπα και πολλές πολλές ευτυχισμένες στιγμές.

after party reminder

Dear blog,

Μόλις έφυγαν οι τελευταίοι καλεσμένοι.
Αφού τριγύρισα λίγο μέσα στο σπίτι ,έβαλα στο μπάνιο ένα πόστ-ιτ :
"Φεύγοντας για τον Ν. , να μην περάσω από την κουζίνα."
Νομίζω με εννοείς.

Μαίρη Κρίσμας;

Καιρός να ξεμουρτζουφλιάσω (ya think?)
Το πήρα απόφαση ότι δεν θα δω χριστουγεννιάτικη Αθήνα για μερικά χρόνια ακόμα. Αλλά έχω μια απορία ρε παιδιά.
Ποια είναι αυτή η Μαίρη Κρίσμας που όλος ο κόσμος μιλάει γι'αυτήν κάθε Χριστούγεννα και γράφει και το όνομά της λάθος;
Άντε, καλές γιορτές σε όλους, με υγεία. Τα υπόλοιπα διορθώνονται.

Αχαριστία

Θέλω γιορτές. Θέλω Χριστούγεννα και φώτα και λαμπάκια και Αθήνα. Στολισμένη, λαμπερή και απαστράπτουσα. Θέλω και ζεστή σοκολάτα και κάστανα στα κάρβουνα , και αγκαλιές και τηλεόραση δίπλα στο τζάκι. Θέλω φίλους και μηνύματα και χρόνια πολλά και ευτυχισμένος ο νέος έτος (Μενεγάκη) και τραγούδια και μουσικές και καφέδες ζεστούς και κουβέντα και σουξου-μούξου. Και τα θέλω τώρα.
Αντ'αυτού έχω στολισμένο Σέγκεντ, βροχερό και κρύο, λίγο πριν χιονίσει που είναι σα γαμ* το κέρατό του, νεύρα, εξετάσεις, διάβασμα, και καθόλου μα καθόλου διάθεση.

Κατάθλιψη, μεγαλειώδης και γιορτινή. 

Μου τα 'λεγε και δεν άκουγα..

 

Πρόσφατες διαπιστώσεις

1. Έχω πολύ καιρό να ακούσω Γκαραβέλα, και ακόμα περισσότερο να πάω στο Ονόκιο. ( :-( )
2. Τα φορίνια (ουγγρικό νόμισμα) δεν χαλάνε στο πλυντήριο.
3. Η γειτόνισσα δίπλα μου, όσο καλή και να'ναι, έχει αρχίσει να γίνεται ενοχλητική.
4. Η βιολογική κάπαρη είναι το δεύτερο χειρότερο πράγμα που έχω φάει ποτέ. Το πρώτο είναι μια πίτα της γειτόνισσας με δύο δάχτυλα λίπος, κοτόπουλο, πάπρικα και σκόρδο. Πολύ σκόρδο.
5. Ο Tim Burton είναι θεός.
6. Το Ηουse είναι κλάααασεις ανώτερο από το Grey's Anatomy
7. Πάσχω από House-ism
8. O Johnny Depp είναι ο ομορφότερος άντρας που έχω δει ποτέ στη ζωή μου- please, AFTER Sebastian!

Tim Burton - Vincent

 

SOS!! SOS!!

Χρειάζομαι επειγόντως 2 εισιτήρια για αυτήν εδώ την παράσταση και 2 αεροπορικά εισιτήρια για Νέα Υόρκη. Τώρα που πλησιάζουν τα Χριστούγεννα , και το Πνεύμα είναι παρόν, πλίιιιιιιιιιιιιιιζ κάντε μου τα δώροο...

πλίιιζ;
πρίτι πλίιιιιιιζ;;;...