Ιδού η απορία!

Τον τελευταίο καιρό, πέρα από τα κουλά σκηνικά που μου συμβαίνουν μέσα στο σπίτι, γίνονται και μερικά άλλα εκτός σπιτιού που με κάνουν να αυτοαμφισβητούμαι. Την εβδομάδα που μας πέρασε μερικά σκηνικά έδωσαν μια νότα χαράς στην μουντή ρουτινιάρικη καθημερινότητά μου, εκ των οποίων παραθέτω εδώ δύο (2).

Σκηνικό πρώτο

Είμαστε στο αμφιθέατρο του τμήματος της Ανατομίας. Πάντοτε στην συγκεκριμένη αίθουσα είμαστε πολύ ήσυχοι, δεν ενοχλούμε κανέναν και παρακολουθούμε αφοσιωμένοι τον αγαπημένο καθηγητή. Από το πουθενά ακούγονται κάτι επαναλαμβανόμενες γυναικείες κραυγές. Μετά το απαραίτητο «WTF?????» , σκέφτομαι: «Γιατί φωνασκεί η γυνή;; Μην ξύπνησαν τα σώματα; Μην είναι καθηγήτρια που την κυνηγάνε να «δωρίσει το σώμα της στην επιστήμη;» Παγωμάρα στην αίθουσα, χαμογελάκι ο καθηγητής και συνεχίζουμε το μάθημα.

Σκηνικό δεύτερο

[Ιntro: Εδώ στην Άνω Ραχούλα, ένας από τους τρόπους να βάλει κανείς μονάδες στο κινητό του, αν δεν χρησιμοποιεί σύνδεση, αλλά κάρτα, είναι να πάει σε ένα οποιοδήποτε ΑΤΜ και με την πιστοτική του κάρτα να επιλέξει το ποσό που επιθυμεί να βάλει στο κινητό του και να πληκτρολογήσει 2 φορές για επιβεβαίωση τον αριθμό του.Όταν η συναλλαγή ολοκληρωθεί, η γαμ*εταιρεία ( μου έχει βγάλει την ψυχή με όλους τους πιθανούς τρόπους συνδυασμένους, γι αυτό και τα καντήλια) σου στέλνει ένα μηνυματάκι με το υπόλοιπο του λογαριασμό σου, τους συχτηρίζεις και συνεχίζεις την ημέρα σου κανονικά.]

Είμαι στο σπίτι, βράδυ, πάνω στο κρεβάτι με 252 βιβλία, και 2 ντάνες (sic) σημειώσεις γύρω μου και διαβάζω. Μήνυμα στο κινητό. «Τα παιδιά» σκέφτομαι. Κοιτάζω, μήνυμα από την εταιρεία κινητής τηλεφωνίας. Το υπόλοιπό μου είναι λέει 6.723 φορίνια (26 Ε περίπου). Self- slapping (sic). Πότε σηκώθηκα και πήγα και έβαλα κάρτα; Εγώ εδώ δεν καθόμουν; Δεν ήμουν αφοσιωμένη;

Πιθανές εκδοχές: 

1) Στραβός είναι ο γυαλός;
2) Στραβά αρμενίζουμε;
3)Και στραβός είναι ο γυαλός και στραβά αρμενίζουμε;

Ιδού η απορία. 

ΠιΕς: Τραγουδάκι ξεσηκωτικό. Καλή εβδομάδα!!!