Μια αμοιβάδα στον κήπο μου

η δεύτερη είναι χοντρουλή και δεν χωράει να περάσει από το φράχτη


Mε τους γείτονες κάνουμε κρυφό διαγωνισμό σε καθημερινή βάση ποιος θα κάνει περισσότερη φασαρία. Αυτοί έχουν δυο πατσαβουροσκυλάκια που ουρλιάζουν υστερικά όλη μέρα και τα ακούω από τα ντουβάρια αλλά ΚΑΙ τον απορροφητήρα, κι εγώ όταν συμβαίνει αυτό, βγάζω προς τα έξω τον αδαμάντινο μου χαρακτήρα και τους κερνάω γλυκά κι εδέσματα υψηλής θερμιδικής αξίας (insert σαρδόνιο χαμόγελο) και αναρωτιέμαι με φουσκίτσα που φαίνεται πάνω από το κεφάλι μου, πόσο ακόμα θα αντέξουν τ'αυτιά τους και οι τοίχοι τα μπάσα μου.

Να, ας πούμε πριν από λίγο που γάβγιζαν (πάλι) οι σφουγγαρίστρες υστερικά "ιιιφφφ, ιιιφφφ, ΙΙΙΙΙΙΦΦΦΦΦΦΦΦΦ" και εγώ διάβαζα, σταμάτησα και τους κέρασα αυτό και όταν τρομάξαν τα γλυκούλια μου και σταμάτησαν (δόξα σοι) τους χάρισα με αγάπη ααααυτό!

Στον διάδρομο, χαιρετιόμαστε με χαμόγελο.
Μια σχέση αγαστή, μια ώριμη σχέση.

Update! κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια!

Μουσική για ξενύχτηδες

Borgore και Cry me a river? Πως αυτά τα δύο γίναν ένα;

πάααρε να 'χεις!

εε!! και αν είσαι στο γραφείο δυνάμωσε!!

Η απορία της ημέρας

Στη Λαμία, λέει, υπάρχει ένα παπουτσάδικο που λέγεται "Παπουτσοσκοτωμός". Δεν θες να ξέρεις *τι* έπαθα μόλις άκουσα το όνομα, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.
Ο ιδιοκτήτης έχει έξω από το μαγαζί του μια τέντα, η οποία όμως καλύπτει την πρώτη συλλαβή της επωνυμίας.
Μπορεί κανείς να επιβεβαιώσει;

8.5 to go

Κάθησα και σκέφτηκα τι πρέπει να κάνω για να γίνει η χρονιά πιο παραγωγική και ενδιαφέρουσα, μέχρι που θυμήθηκα ότι είμαι προνοητικό παιδί και έχω ήδη κάνει λίστα για το 11 (κονφετί πέφτει αυτή τη στιγμή, πανηγυρική η ατμόσφαιρα κυρίες και κύριοι!).
Ως καταναλωτικό τέρας ον, ξεκίνησα από τα βασικά.
Πήρα όχι αυτά αλλά αααααυτά τα παπουτσάκια (το ροζ και εγώ δυο δρόμοι παράλληλοι, αλλά έχε χάρη που δεν είχαν τα άλλα!). Και όχι μόνο τα πήρα, αλλά τα έτρεξα κιόλας! Αμέ!
Αν σας αρέσει το κυριολεκτικό τρέξιμο, σας προτίνω το μοντέλο ανεπιφύλακτα. Είναι πολύ μαλακά, ελαφριά και έχουν και φωσφορίζοντα στοιχεία για μας τους νυχτερινούς τύπους. Ναι, τα αγαπώ. Και ήθελα να το σημειώσω εδώ για να το βλέπω και να θυμάμαι πόσο μου αρέσουν και να βγαίνω να τα χρησιμοποιώ.
Για να είμαι ειλικρινής, είναι τόσο όμορφα που δεν μου κάνει καρδιά να τα αφήσω αφόρετα κι ας είμαι στην ωμή πραγματικότητα μια couch potato.
Και αφού στα παπουτσάκια έβαλα ✓, μένουν μόνο 9 πράγματα που θα πρέπει να κουτσοβολέψω φέτος one way or another (σιγά να μην είναι μόνο 9, αλλά..ναι).
Και κάνω και ποστάκι (καμμένο βέβαια, ποστάκι nonetheless)! Σημαίνει δηλαδή πως πλησιάζω λίίίίίίίγο πιο κοντά στο έταιρο φετινό resolution, να γίνω δηλαδή πιο συνεπής blogger.
Τώρα για τα άλλα βλέπουμε. Είναι νωρίς ακόμα (...είπε η Ιωάννα για να ξεγελάσει τον εαυτό της)!
Χαμογελάω στο 2011. Τώρα μένει να δω αν θα μου χαμογελάσει και αυτό!