Aνοιχτά παράθυρα, κάτι τριζόνια ακούγονται και από μακριά ο ήχος κάποιων ελάχιστων αυτοκινήτων. Mια μελωδιά γλυκιά βγαίνει από ένα ακορντεόν, προσπαθώ να την αναγνωρίσω. Είναι από τον Νονό, και παίζει ξανά και ξανά και ξανά. Και τώρα από την Αμελί. Ποιος παίζει μια τόσο μαθυστική μουσική ένα τέτοιο βράδυ; Ντύνομαι γρήγορα και πάω να δω.
9 comments:
Δεν κατάλαβα από που έρχονταν; Από τηλεόραση;
Καλά περνάς;;
Κι η περιπέτεια ξεκινά...
(Κι όχι στη νταβέρνα αυτή τη φορά! :p)
Και τι είδες;;;
Hfaistiwna και Σοφία, προέρχονταν από τον κήπο ενός 65άρη γείτονα, ο οποίος είχε κάτσει στο τραπεζάκι του και έπαιζε στο ακορντεόν του αντριχιαστικά συγκινητικές μελωδίες.
Darth, δε λες τίποτα (you say nothing)! Ποτέ άλλοτε μια μελωδία δεν με έχει ξεσηκώσει (στην κυριολεξία) έτσι.
E πες το ντε.. :):):):)
Όμορφα..
αχ οι δικοί μας τροβαδούροι στη Νίκαια παίζουν μόνο το Σ'αγαπώ γιατί είσαι ωραία. Όπως και να έχει βέβαια η μουσική είναι πάντοτε καλοδεχούμενη.
ποιος ήταν τελικά;!
Για συνέχα...
Ηφαιστιωνάκο, ε ναι καλέ! τι νόμιζες; :)
Μαλεράκο, δεν πειράζει, ας το παίζουν, είναι σίγουρα καλύτερο από κόρνες, βρισιές και φασαρία! Η μουσική ομορφαίνει ότι ακουμπάει :)
Υο!Reeka και Hackaday, παραδόξως ήταν γείτονας από το ίδιο κτήριο και τον ίδιο όροφο με μένα, αλλά από τους κήπους μας δεν μπορούσα να καταλάβω ακριβώς από που ερχόταν η μουσική!
Κι έτσι βγήκα στη γύρα, και ανακάλυψα πως όχι μόνο έχω έναν 65χρονο γείτονα, αλλά παίζει και ακορντεόν μαγικά, και όταν δεν γίνεται αυτό βάζει εξαιρετική μουσική στο στέρεοφωνικό του! :)
Post a Comment