όλα & όλα

Μ'αρέσουνε τα χρώματα που... δίνουν δικαιώματα. Τι να κάνουμε τώρα;

Jumbo απορία

Πόσο πιο

εκνευριστικές και

ανούσιες

μπορούν να γίνουν οι διαφημίσεις του Jumbo;




Update! Να και μια παλαιότερη συνέντευξη της πηγής του κακού.

Και τέλειωσα με άριστα, αλλά...

Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, κάτω από αστείες συνθήκες, βρέθηκε στα χέρια μου μια διπλή πρόσκληση για την παράσταση του λατρεμένου Σταμάτη Κραουνάκη All that buzz. Παρόλο που ενθουσιάζομαι με την μουσική του, η παράσταση ήταν μια έκπληξη, γιατί είναι εντελώς διαφορετικό να έχεις περάσει άπειρες ώρες σιγοτραγουδώντας κομμάτια του από το να τον βλέπεις μπροστά σου, μερικά μέτρα μακριά σου, πίσω από ένα πιάνο να μετατρέπει μια ασφυκτικά μικρή αίθουσα σε μια τεράστια ενεργή σκηνή.

Όταν κάποιος λέει το όνομα Κραουνάκης, βέβαια, είναι συνειρμικά αναπόφευκτο να μην σκεφτεί την ιέρεια Τάνια Τσανακλίδου και σαφώς την Λίνα Νικολακοπούλου και το πως οι 3 αυτοί καλλιτέχνες όταν κάθησαν και δούλεψαν σοβαρά, άφησαν ένα τόσο ανεξήτηλο σημάδι στην ελληνική μουσική σκηνή..

Στην Αθήνα από την προηγούμενη Δευτέρα η Τάνια υποδέχεται την πολυτάλαντη Μάρθα Φριτζήλα, την Μούσα του Θ.Παπακωνσταντίνου, για μια θεατρική σύμπραξη στο Μετρό.
Επειδή όμως δεν τα πάω και τόσο καλά με τα λόγια και αρκετά φλυάρησα, σας στέλνω στον αγαπημένο μου Γιάννη Φιλιππίδη, να σας ξεναγήσει στην βραδιά των κοριτσιών.
Α!! και..κάτι άλλο..πριν φύγετε.. Κάντε μια χάρη στον εαυτό σας και αφού διαβάσετε τι έχει να σας πει, ακολουθήστε την συμβουλή του και πηγαίνετε να τις δείτε.. Σας το υπόσχομαι, δεν θα χάσετε...:)




Υ.Γ.: Προλαβαίνετε να δείτε και την Σπείρα Σπείρα! Θα γελάσετε, αυτό είναι το μόνο σίγουρο!
Υ.Γ.2: Πάλι θα λείπω γμτ από τέτοιες παραστάσεις. Καταραμένη ξενητιά, άι χέιτ γιου!!

Μα αν είναι δυνατόν!

Alert! Ακολουθεί μη αντικειμενικό ποστ!

Σαν μη φυσιολογικός άνθρωπας κι εγώ, έχω διάφορα κολλήματα καθόλου μικρού μήκους. Ένα από αυτά είναι η μουσική του Σωκράτη Μάλαμα (Μ. μη γελάς, σε βλέπω). Ένα από τα έπη που έχει γράψει είναι η Πριγκηπέσσα, ένα τραγούδι που για να σκεφτείς να το ακουμπήσεις χρειάζεσαι για αρχή μερικά κιλά περισσευούμενα κότσια, πόσο μάλλον να το τραγουδήσεις, το οποίο βλέπω τώρα τελευταία να έχουν "εκτελέσει" διάφοροι καλλιτέχνες, ο καθένας με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο.
Εξηγούμαι.

Πρώτη, εάν δεν απατώμαι, (if so, διορθώστε με) επίσημα έσυρε τον χορό η κυρία Πίτσα Παπαδοπούλου, και ένα αυθεντικό λαϊκό τραγούδι άρχισε να παίρνει την.. αχεμ..κατιούσα. H κατά τα άλλα αξιοπρεπέστατη Σωτηρία Λεονάρδου το προσέγγισε αλλά δεν το έκανε δικό της, ο Μπάμπης Στόκας, πέρασε και δεν ακούμπησε, όπως επίσης και οι Λιδάκης, Κότσιρας, εσχάτως η Ασλανίδου και φυσικά πολλοί άλλοι λιγότερο γνωστοί μεν (με την κιθάρα τους, σε κουτούκια - ιχχχ- σε μικρά μαγαζία, απ'το δωμάτιό τους με καμερα κλπ), εξίσου μη .. αποδεκτοί δε. Φωτεινή εξαίρεση ίσως, η αγαπημένη Ελένη Βιτάλη όπου το ερμηνεύει με σεβασμό, και μπορώ να το δεχτώ, αλλά αν συνεχιστεί αυτό το ..ακούρδιστο βιολί θα δούμε σε λίγο τον κατεστραμένο Οτεγιάννη να το τραγουδά στο Λυκαβηττό.

Δε λέω, όλοι αυτοί το αγαπούν και θέλουν να το παρουσιάσουν και να το κάνουν κτήμα τους, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούν κιόλας! Κι εγώ το λατρεύω.. αλλά με έχετε ακούσει να βγαίνω δεξά-ζερβά να το σιγοτραγουδώ; Όχι πείτε, με έχετε;

Επίδοξοι/ες τραγουδιστές/τριες, γνωστοί και γνωστότεροι, σας εκληπαρώ, αφήστε αυτό το ιερό τραγούδι στο μπαμπά Σωκράτη και πιάστε τίποτα άλλο.

Μερσί.

Σκόρπιες παρατηρήσεις

Έχω να γράψω κανονικά κάτι αιώνες και από την τελευταία φορά που ασχολήθηκα έχουν συμβεί σημεία&τέρατα. Γιές.
Ας το πάρουμε από την αρχή, αλλά όχι και από την πολλή αρχή.. γιατί θα γίνει σεντόνι Πειραϊκή-Πατραϊκή και έχετε και δουλειές. Ντεπόοοον...

-Στο Ελλάντα πέρασα πολύ πολύ καλά, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό, γι'αυτό πετάχτηκα μέχρι το λατρεμένο Βέλγιο στον μικρό Αϊνστάιν και από 'κει στη γειτονική Ολλανδία να δω 1/3 της μικρής μας παρέας. Και στις δύο χώρες επεράσαμ' όμορφα-όμορφα-όμορφα αλλά αυτό δεν ξέρω αν ισχύει και για τους οικοδεσπότες μου, δεδομένου ότι στον ένα κάθησα πάααρα πολύ (και δεν έλεγα να φύγω) και στον άλλον συνέβησαν κουλεμανσόν για κλάμματα. (:D)

-Στο ενδιάμεσο Ελλάδας-Βελγίου, όπου είχα επιστρέψει στην βάση, είδα ολόκληρο το απογοητευτικότατο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Καλλιτεχνικού Πατινάζ που φέτος έγινε στο Ελσίνκι, και έχω να πω τα εξής:

• Ο μεγάλος απών της διοργάνωσης ήτο ο έρωτας μου ο αγιάτρευτος, ο τρισμέγιστος Stephane Lambiel. Γιατί Στέφανε μου το'κανες αυτό; Σε φάγαν οι Αμερικές κι εσένα; Κλαψ λυγμ, πολύ με στεναχώρησες, να το ξέρεις.
• Παρόλο που τα ζευγάρια δεν με ενθουσιάζουν, ομολογώ πως φέτος παρουσιάστηκαν πολλά αξιόλογα προγράμματα και τα παιδιά που πήραν την πρώτη θέση ( Jana Khokhlova/Sergei Novitski) ήταν απολαυστικά και είχαν διαλέξει και εξαιρετικότατη μουσική. Βέβαια, τα κοστούμια τους.. κάτι παραπάνω από τραγικά, αλλά έτσι είναι κερδίζεις μετάλλιο, χάνεις styling. Xαλλλλάαλλλι
• Στους άνδρες αφού έλειπε ο Στεφανάκος μεγάλη σημασία δεν έδωσα, εκτός από το γεγονός ότι όλοι οι (άντρες) αθλητές ήταν ντυμένοι με φριχτή ενδυμασία. ΟΛΟΙ όμως. Ρούχα με τόνους γκλίττερ, ροζ φτερών και πίπουλων, τυραννία για τα ωραία και μεγάλα μου μάτια.
• Ο χρυσός με μπλε στρασάκια Brian Joubert πέρασε και δεν ακούμπησε, ο κούκλος Ιταλός Samuel Contesti ήτο συμπαθέστατος και με οκ ενδυμασία (και κρίμας που δεν πρώτευσε), το Βελγάκι Kevin van den Perren ανήκει στην ..αξιοζήλευτη κατηγορία της.. τρισχιδούς προσωπικότητας. Με ολόσωμο φορμάκι που είχε την νυχτερίδα του Batman, τον ιστό του Spiderman και.. κινήσεις αερόμπικ δεν είναι να απορεί κανείς που πήρε την τρίτη θέση.
• Οι γυναίκες με άφησαν παγερά αδιάφορη, δεν θα ασχοληθώ τώρα, αν θέλετε να μάθετε πως τα πήγαν μπλα μπλα googlήστε
• Σε 1.5 μήνα έχουμε το Παγκόσμιο στο Los Angeles όπου ελπίζω να βγουν από το καβούκι τους α. ο έρωτας και β. ο Ευγένιος. Άντε μπας και δούμε λίγο πατινάζ της προκοπής... άααααιιιντεεεε!!!