Αυτές τις μέρες τρέχω και δεν φτάνω, για πολλούς και διάφορους λόγους, ο σημαντικότερος εκ των οποίων είναι βέβαια το Πανεπιστήμιο. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες όμως είχα ένα συνοθύλευμα εργασιών που έπρεπε να γίνουν και δεν έπαιρναν αναβολή. Πρώτο και κύριο έπρεπε να πάω στη σχολή να γραφτώ, να βρω τα βιβλία που μου έλειπαν, να πάρω πρόγραμμα, καινούρια μεγάλα τετράδια με θέματα και όλα τα σχετικά που πρέπει να κάνουν όλοι οι φοιτητές του κόσμου, να συναντηθώ με φίλους που είχα να δω από τον Ιούνιο, να καλωσορίσω μέλη της οικογένειας που ήρθαν για ένα γεια (μόνο), να είμαι μέσα σε συνεχή ενθουσιασμό για την νέα ακαδημαϊκότατη χρονιά που ξεκινά, να χαίρομαι να χαίρομαι και να χαίρομαι. ΑΛΛΑ μέσα σε όλη αυτή την τρέλα τις τελευταίες 4-5 μέρες κατάφερα και κρύωσα. Συναχώθηκα για τα καλά, οι αμυγδαλές τούμπανο, και τώρα που ξεπρήστηκαν έχουν μετατρέψει την γλυκιά και μεταξένια μου φωνούλα σε βραχνή και ελαφρώς μπάσα. Οι φίλοι μου εν τω μεταξύ με έχουν ταράξει στο δούλεμα για την μετατροπή της φωνής, και επειδή δεν έχουμε και με τι να ασχοληθούμε, έπαθα και μια ωραιότατη ψύξη στη μέση και ήρθε κι έδεσε το γλυκό.. Ένα πρόβλημα με το χέρι για το οποίο γκρίνιζα σε παλαιότερο ποστ εξακολουθεί να υπάρχει, και τελικά χρειάζεται χειρουργείο, οπότε χρειάζομαι ρεκτιφιέ άαααμεσο.
Αλλά εντάξει, δεν ξενερώνουμε ποτέ, οπότε κλείνω τα μάτια σε ό,τι με ενοχλεί και για τους επόμενους μήνες θα είμαι χωμένη με τα μούτρα στα βιβλιαράκια μου, τα οποία δεν με έχουν προδώσει ποτέ, θα βάλω τα δυνατά μου και είμαι σίγουρη ότι όλα θα πάνε όπως ακριβώς πρέπει. Δεν ξέρω αν θα γράφω συχνά, μιας και το εφετινό πρόγραμμα απαιτεί μαθήματα από τις 7:30 το πρωί (κλινικές) μέχρι αργάααα το απόγευμα, αλλά θα περνάω όσο μπορώ να σας διαβάζω και να πετάω και κανά νέο από 'δω.
Καλό Φθινόπωρο σε όλους καλά να περνάτε :)
Υ.Γ.:Είδα στα Mango ένα παλτό κόλαση. Λέτε να βάλω το κρύωμα σαν δικαιολογία για να το αποκτήσω (άμεσα); :ρ
