Για τον Sd54 μου

Ααααχχχχ.....ο Stéphane........
Δυστυχέστατα δεύτερος...(μετά τον Tomas Verner) στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Πατινάζ 2008 στο Ζάγκρεμπ της Κροατίας, αλλά πάντοτε υπέροχος !

Ι (L) Stéphane

Καταστροφή

Νιώθω ένα ράκος.
Όχι γιατί αρρώστησα εγώ, αλλά το μωρό μου. Το λάπτοπ μου, το άλιεν μου νοσεί!!!!!!
Δεν έχει ιό, αλλά κάτι πολύ πολύ χειρότερο και φταίω εγώ και μόνο εγώ.
Εχθές ήμουν πάρα πολύ χαρούμενη γιατί πέρασα ένα μάθημα που με ταλαιπωρούσε πολύ.Το βράδυ μιας και είχα κέφια, έβαλα κι εγώ ένα ποτήρι κρασί και κάθησα στο λάπτοπ να λιώσω με μουσική και Σουντόκου.
Εκεί που είμαι άνετη και χαλαρή, κουνάω λίγο το καλώδιο του εξωτερικού σκληρού γιατί δεν έφτανε να το συνδέσω με το λάπτοπ, και έτσι όπως το καλώδιο ακούμπησε το ποτήρι του κρασιού αυτό και οι λίγες σταγόνες που είχαν μείνει μέσα προσγειώθηκαν πλαγίως στο μωρό μου. Κρίση πανικού με έπιασε. Αμέσως σκούπισα το υγρό και με με πολύ θυληκές κινήσεις ξεχαρβάλωσα τα πλήκτρα όπου και ο τόπος του εγκλήματος.
Μέσα βρήκα την Άρτα και τα Γιάννενα και παρόλο που ούτε τρώω ούτε πίνω όταν το χρησιμοποιώ μόνο εγώ έλειπα από 'κει μέσα. Αφού σκούπησα κάθε πιθανή υπάρχουσα σταγόνα άρχισα να τσεκάρω τι δουλεύει και τι όχι.
Στην αρχή το Τ και το 4 δεν λειτουργούσαν, αλλά μόνο προς στιγμήν κι έτσι ανακουφισμένη άρχισα να ξαναβάζω τα κουμπιά στην θέση τους. Εντάξει, δεν τα κατάφερα με όλα, και αφού ένιωσα μια κούραση να με καταβάλει πήγα για νάνι μου. Ξυπνάω σήμερα το πρωί με έναν εφιάλτη. Το μωρό λέει είχε πάρει φωτιά. Τινάχτηκα από το κρεβάτι και πήγα να διαπιστώσω ότι όλα ήταν όπως τα άφησα μερικές ώρες πριν, σβηστό και κρύο και με 3-4 πλήκτρα αφημένα στο πλάι.
Έτσι όπως το είδα άρρωστο και εξασθενημένο προσπάθησα να του τα βάλω πίσω αλλά φευ! Δεν τα κατάφερνα με τίποτα.
Στο msn ο αδεφλός μου ήταν μέσα. Του μιλάω, του λέω τον βαθύ κι αβάσταχτο πόνο μου και ότι θέλω να το πάω σε ένα λαπτοπατζίδικο να τα φτιάξουν και αρχίζει το δούλεμα. Τον παίρνω τηλέφωνο με την ελπίδα να καταλάβει την απόγνωση στη φωνή μου και να μου δώσει καμιά συμβουλή της προκοπής. Αντ'αυτού μου έστειλε μερικές προφητικές φωτογραφίες με εμένα και τον λαπτοπατζή, μόλις του εξηγήσω τι έκανα. Ιδού:








Και εδώ αν επιβιώσω πως θα πρέπει να μεταμφιεστώ για να μην με αναγνωρίζει.



Επειδή όμως δεν κατάφερε να με λυγίσει ο ψυχολογικός του πόλεμος, οπλίστηκα με όλο το θάρρος που διέθετα, το Shotgun πού έχω για αυτές τις περιπτώσεις, έβαλα το μωρό στην τσάντα του και έφυγα.

Ο λαπτοπατζής για καλή μου τύχη δεν έκανε τίποτα από αυτά, παρά πήρε το πουγκάκι για τα κοσμήματα στο οποίο είχα βάλει τα εντεράκια του μωρού (τα κουμπιά δηλαδής) και με υπομονή τα έβαλε στη θέση τους (αλήθεια, τι έχουν οι κομπιουτεράδες στα χέρια τους και φτιάχνουν ότι τους πας;).

Χαρούμενη λες και βγήκα από το Βερόπουλο, γύρισα σπίτι μόνο και μόνο για να διαπιστώσω ότι το Caps Lock, το πέντε και το έξι δεν λειτουργούν. Ξανά μανά panic attack, βρίσκω στο νετ τη σελίδα για το σέρβις των Alienware. Στέλνω μέιλ με το πρόβλημα, και πριν από λίγο ήρθε η απάντηση.

Ο κύριος Stephen, υπεύθυνος του αντίστοιχου τμήματος της εταιρείας μου είπε όταν πάω στο Λονδίνου να του πάω το λάπτοπ και για την ώρα να βολευτώ με ένα usb πληκτρολόγιο. Ούτε courier, ούτε περιφερειακά υποκαταστήματα σε Ουγγαρία ή Ελλάδα ούτε τίποτα. Μόνο εγώ αυτοπροσώπως στο Λονδίνο.
Υποπτεύομαι για να μου κάνει ό,τι δείχνουν οι φωτογραφίες πιο πάνω.

ΟΥ-ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ .....

:'-(((((((

Tickle me Emo!

Δικό σας!

Είναι τρελή αυτή η Μαρίνα!!!

7+1=4

Ο καλός μου ο Etalon με προσκάλεσε να παίξω το παιγνίδι με τα 7+1 γεγονότα του (six six six απεταξάμειν) 2007 . Παρόλο που παρόμοιο ποστ έκανα λίγες μέρες πριν μπει το αγαπητό 8, θα δεχτώ την πρόσκληση και θα βασιστώ στη συμπάθειά σας για να γράψω μόνο 4.

1. ‘Οπως έχω γράψει και σε προηγούμενο ποστ, γεγονός Νο1 στην ζωή μου ήταν η αποφοίτηση της ιδιοφυΐας της οικογένειας . Περαιτέρω εγκώμια έχω πλέξει tête-à-tête στον μικρό Einstein [το μόνο που μένει είναι μια ευχή από μένα για μένα: Άντε και στα δικά μας οι λεύτερες! :ρ]

2. Όπως πρόδιδε το παλιό διαδυκτιακό μου ψευδώνυμο, αγαπάω πάρα μα πάρα πολύ το ραδιόφωνο, και το θεώρω λέξη και ιδέα ιερή. Τα εφηβικά μου χρόνια τα πέρασα ακούγοντας πάρα μα πάρα πολύ μουσική μέσω αυτού, πολλούς σταθμούς, νόμιμους ή πειρατικούς σε βαθμό εξάρτησης και ονειρευόμουν κάποτε να κάνω κι εγώ τη δική μου εκπομπή. Αυτό βέβαια δεν έχει γίνει (ακόμα, θα γίνει όμως είμαι σίγουρη), αλλά για να έρθω πιο κοντά σε αυτή την βαθιά μου επιθυμία σκέφτηκα το 2007 να παίζω μουσική σαν να με άκουγε και κάποιος άλλος . Έτσι η πιο συναρπαστική εμπειρία μου ήταν οι 365 playlists που έφτιαξα, μία για κάθε ημέρα, σαν να έκανα μια τρίωρη εκμπομπή 6-9 μμ. Παρόλο βέβαια που η αγαπημένη μου ώρα είναι 12-6 πμ διάλεξα την παραπάνω ζώνη που επιτρέπει τους συνδυασμούς πολλών διαφορετικών ειδών αναίμακτα.

3. Το τρίτο γεγονός που με συγκλόνησε με την πολύ θλιβερή έννοια ήταν οι φωτιές του καλοκαιριού. Όχι τόσο για την ανικανότητα της κυβέρνησης να καταφέρει να καταπολεμήσει την ανεξέλεγκτη κατάσταση (όποιος κι αν ήταν στη θέση τους σε αυτόν τον πανικό δεν θα δρούσε καλύτερα), αλλά κυρίως για την διαστροφή της ανθρώπινης ιδιοσυγκρασίας που βάζει πάνω από την Φύση οποιαδήποτε επιθυμία ή συμφέρον.

4 .Το τέταρτο και τελευταίο γεγονός που νιώθω ότι πρέπει να αναφέρω, είναι η προς το τέλος του χρόνου ανακάλυψη του ραδιόφωνου του Ιανού. Την δράση του βιβλιοπωλείου λίγο πολύ όλοι τη γνωρίζετε, αλλά οι μουσικές του περιπλανήσεις είναι το_κάτι_άλλο! Συντονιστείτε!

Καλώ τα κοριτσάκια μου Νίνα και Ματζαλίνα,τον Γιάννη Φιλιππίδη, τον ibt, τον Βόργιο Οίκο , τη Σοφία και όποιον άλλον θέλει, να κάνει παιγνίδι.

*H φώτο αν θυμάμαι καλά από το flickr

Visit Hungary - you wont stay hungry!

H Σοφία πρίν από λίγο καιρό είχε κάνει ένα ποστ με χρήσιμες πληροφορίες για τους επισκέπτες του Λονδίνου, και της είχα υποσχεθεί να κάνω ένα αντίστοιχο με πληροφορίες για την Ουγγαρία.

Όσοι επισκέπτονται την Ουγγαρία για πρώτη φορά, αυτό που θα πρέπει να ξέρουν είναι πως είναι ένας τόπος που συνδυάζει την καλοπέραση, την πολύ όμορφη ατμόσφαιρα και το καλό φαγητό.

Σχεδόν σε όλες τις πόλεις της χώρας υπάρχει ένας αέρας πολιτισμού και επιπέδου, κατάλειπα της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας (1867-1912) τον οποίο οι Ούγγροι διαφυλάσσουν σαν κόρη οφθαλμού. Τα κτήρια θυμίζουν αυτά της Βιέννης, οι μεσήλικες μιλάνε άπταιστα Γερμανικά και στα σχολεία διδάσκονται κλασσική μουσική. Oι άνθρωποι είναι ήσυχοι και εξυπηρετικοί, δεν μιλάν δυνατά, είναι ευγενικοί και ιδιαίτερα φιλόξενοι. Στην Ελλάδα τους λέμε και Μαγυάρους, ονομασία που προέρχεται από την ουγγρική ονομασία της χώρας Magyarország (διαβάζεται Μαγκυαρόρσαγκ). .

Στην Βουδαπέστη ο φιλόμουσος και φιλότεχνος επισκέπτης βρίσκει τον Παράδεισο. Το κτίριο της Όπερας φιλοξενεί παραστάσεις όπερας, οπερέτας, κλασσικού μπαλέτου και σύγχρονου χορού, παιδικές παραστάσεις, διαγωνισμούς χορού και τραγουδιού, τις καλύτερες συμφωνικές ορχήστρες του κόσμου και βιρτουόζους σολίστες, ενώ τα 23 Μουσεία ικανοποιούν όλα τα γούστα, από Σύγχρονη, Ευρωπαϊκή και Ανατολίτικη Ιστορία , Σύγχρονη Τέχνη, μέχρι Μουσική, Μέσα Μεταφορών, Επιστήμη, Εθνολογία ( click εδώ και εδώ).

Ο Δούναβης δίνει στην πόλη έναν ανυπέρβλητο ρομαντισμό, διχοτομώντας την σε Βούδα και Πέστη. Στις όχθες του από την πλευρά της Βούδας (που είναι το τουριστικό κομμάτι της πρωτεύουσας) υπάρχει το Κάστρο της Βουδαπέστης και το Κοινοβούλιο. Το κάστρο χτίστηκε τον 13^ο αι. και έκτοτε έχει γκρεμιστεί και χτιστεί πολλές φορές. Σήμερα φιλοξενεί την Εθνική Βιβλιοθήκη (National Széchényi Library) , ενώ το Κοινοβούλιο ολοκληρώθηκε το 1896 και είναι το τρίτο σε μέγεθος παγκοσμίως μετά της Ρουμανίας και της Αργεντινής. Δούναβης, Κάστρο και Βουλή αποτελούν βασικό πόλο έλξης για τους τουρίστες.

Διάσημη βέβαια είναι και η κουζίνα τους. Δεδομένου ότι το κλίμα το χειμώνα είναι βάρβαρο (με θερμοκρασίες που φτάνουν τους -27 C) τα φαγητά τους είναι αυστηρά βαριά και λιπαρά. Τα σαλάμια τους είναι διάσημα (και πεντανόστιμα) και οι ντόπιοι μαζί με λουκάνικα , πάπρικα και πατάτες τα καταναλώνουν σε καθημερινή βάση σε όλη τη χώρα. Έχουν πάθος για τις σούπες και ιδιαίτερα για την γνωστή και στην Ελλάδα Gulyás ή Gulyásleves (Γκούγιας ή Γκούγιασλέβες και όχι Γκούλας) που αποτελείται από μοσχάρι, λαχανικά και πάπρικα, την ψαρόσουπα (Halászlé) από ποταμίσια ψάρια και πάπρικα. Άλλα διάσημα φαγητά ειναι το Lángos, που μοιάζει με πίτσα αλλά το ζυμάρι είναι τηγανισμένο σε λάδι (συνταγή εδώ), και μετά προσθέτουν από πανω τυρί τριμμένο, πάπρικα, ντομάτα, σαλάμι ή ότι άλλο θέλουν.Pogácsa λέγεται το ψημένο στο φούρνο ζυμάρι τους που συνήθως συνήσταται από πατάτες, βούτυρο ή πιπέρι. Απίστευτο είναι το Pörkölt, που είναι το αντίστοιχο πιάτο με το κοκκινιστό μας, και είναι μοσχάρι ή χοιρινό με κόκκινη σάλτσα και ....πάπρικα!

Το παραδοσιακό τους ποτό είναι η Palinca (Pálinka) , brandy διπλής απόσταξης που το βρίσκεις συνήθως σε γεύση ροδάκινο, βατόμουρο, αχλάδι, μήλο, φράουλα, κεράσι ή με μέλι, με περιεκτικότητα αλκοόλ 50%. Σερβίρεται αυστηρά σε σφηνοπότηρο και πίνεται φυσικά σαν σφηνάκι, είναι πάρα πολύ ωραίο, αλλά μετά το δεύτερο δεν σας εγκυόμαι τίποτα!

Update: Τα αγγλικά δεν είναι πολυ διαδεδομένη γλώσσα, οπότε οι εν δυνάμει επισκέπτες οπλιστείτε με υπομονή και εξασκείστε (αρκετά) την γλώσσα του σώματος. Όσοι ντόπιοι δεν τα μιλούν συνήθως καταλαβαίνουν τα βασικά, οπότε μην ντραπείτε να μιλήσετε, θα τη βρείτε την άκρη. Σε εστιατόρια,μπαρ,καφετέριες,και λοιπά τουριστικά μέρη η συνεννόηση γίνεται εύκολα. Αν μιλάτε Γερμανικά θα εξυπηρετηθείτε πολύ εύκολα. Για Ουγγρικά ούτε λόγος, είναι μια γλώσσα που συγκενεύει μόνο με τα Φινλανδικά και αυτό μόνο σε κατασκευή και όχι σε λέξεις. Τούρκικα στοιχεία μπορούν να ανιχνευθούν.

Χρήσιμες λέξεις: Ευχαριστώ: köszönöm ( κοσονόμ), παρακαλώ: szivesen (σίβεσεν), ναι: igen , όχι: nem , καλώς/εντάξει/ΟΚ : jo (γιό), oke , ΟΚ , στην υγειά μας: egésségedre (εγκεϊσέιγκεντρε)

Ταξιδεύοντας: Για να έρθει κανείς στην Ουγγαρία, από Ελλάδα, θα χρειαστεί να ταξιδέψει με τις ουγγρικές αερογραμμές Malev, ενώ στην χώρα προσγειώνονται οι περισσότερες ευρωπαϊκές αεροπορικές.

---> Για περισσότερες πληροφορίες επισκευθείτε τα πάρα πολύ καλά blogs Budapest Daily Photo και Budapest Guide

*photo by Amazon.co.uk