Πάει καιρός που έγραψα τελευταία φορά εδώ, αλλά δεν μπορώ να πω ότι μου έλειψε ιδιαίτερα..Σε αυτό συμβάλλει το γεγονός ότι το διάστημα που μεσολάβησε από την επιστροφή μου στην Ελλάδα μέχρι και σήμερα
1) δεν μιζέριασα καθόλου
2) έκανα την πρακτική μου στο νοσοκομείο και την απόλαυσα θεαματκά
3) δεν ήμουν στο σπίτι μου , και ως γνωστόν ακουμπάω ξένο υπολογιστή μόνο αν ο λόγος είναι σοβαρός. Κάτι τετοιο δεν συνέβη οπότε..
4) ξεπατώθηκα σε βόλτες και εξόδους με πρόσωπα αγαπημένα
5)αναθεώρησα την άποψη του τι θα πει «περνάω καλά».
Το φετινό καλοκαίρι είναι ο ορισμός της πληρότητας , της απόλαυσης και της ξενοιασιάς. Με καλή παρέα, καφεδάκι και υπόκρουση μουσική. Με την τεχνολογία στα πόδια μου , ή μάλλον στα αυτιά μου να γεμίζει την κάθε στιγμή. Με την απόλαυση και το γλυκό κάψιμο που νιώθεις όταν κάνεις κάτι που αγαπάς. Και αυτοί που πρέπει , αναγνωρίζουν ότι το κάνεις καλά.
Και ανάμεσα σε όλα αυτά , και λίγες ειδήσεις από τον Λίβανο. Και μερικές εικόνες. Εικόνες από κτίρια γκρεμισμένα και παιδιά κλαμμένα και πεινασμένα. Και μανάδες αγανακτησμένες και φοβισμένες. Και άρνηση κατάπαυσης του πυρός. Και ο αριθμός των νεκρών να αυξάνεται. Σίγουρα έχει και η άλλη πλευρά τα θύματά της, αλλά από την στιγμή που δεν άφηναν να πάει ανθρωπιστική βοήθεια και «τυχαία και κατά λάθος» βομβαρδίζεται το κτίριο με τα φάρμακα του ΟΗΕ , το Ισραήλ αρνείται κατάπαυση του πυρός για βοήθεια του άμαχου πληθυσμού με την δικαιολογία ανασύνταξης της Χεσμπολάχ , αρνούμαι να συμμεριστώ τον πόνο τους, δεν με αφορά, δεν λυπάμαι, πως το λένε;
Ανοίγοντας τις πρώτες μέρες την τηλεόραση είδα ένα 5χρονο παιδάκι να τριγυρνάει στους δρόμους , με την άκρη του δείκτη του στο στόμα κι ένα ατέλειωτο «γιατί;» ζωγραφισμένο στα μάτια του. Πέθαναν , λέει, και τα 7 μέλη της οικογένειάς του. Πως ένα τέτοιο παιδάκι θα μεγαλώσει φυσιολογικά; Πως να μην είναι γεμάτο μίσος ; Και ποιο είναι το Ισραήλ και το κάθε Ισραήλ που βρίσκει την τέλεια αφορμή για να βάλει τα σχέδια του σε λειτουργία και να καταστρέφει ζωές;
Δεν ξέρω τι γίνεται τις τελευταίες μέρες, δεν μπορώ να ακούω άλλο.
Μπορεί τα Ισραηλινά αεροπλάνα να πετάνε κούτες με φυστικοβούτυρο και παντεσπάνι στο λαό. Αυτό χρειάζεται άλλωστε... Μόλις τελειώσει ο πόλεμος, ισραηλινές οικοδομικές εταιρείες θα βοηθήσουν στην ανοικοδόμηση του Λιβάνου. Να σε κάψω λάδι να σ’αλείψω μέλι δηλαδή..
«Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ. Καληνύχτα.»
