Διακοπές

Ταξιδεύοντας προς τα νότια..

-Αυτή η επίσκεψη δεν συμπεριλάμβανε συναντήσεις με συγγενικά πρόσωπα, πέραν της κολλητής-ξαδέλφης μου , προς μεγάλη απογοήτευση της μητρός και του πατρός.
-Ο Αντρέας αναπτύσει το χιούμορ του ΚΑΙ βελτιώνει τις απόψεις του. Γουάου.Τι συζήτηση ήταν αυτήηηη;;;;;
-Το κρεβάτι μου με βαρέθηκε 2 μέρες ξαπλωμένη πάνω του , λόγω αμιγδαλίτιδας και πυρετού , τα οποία ήταν η αιτία που δεν είδα λίγους ακόμα και δεν έκανα λίγα ακόμα.
- Έκανα δυο πιτσιρίκια χαρούμενα, και σφηνώθηκε στο μυαλό μου η ιδέα να γίνω παιδίατρος, για καμιά βδομάδα, μετά ήρθα στα ίσα μου πάλι.
-Γέλασα απίστευτα , είδα τα πράγματα με άλλο μάτι κι έκανα ένα φόνο να μοιάζει ατύχημα.
-Ξενέρωσα απίστευτα που την Τρίτη ακυρώθηκε η εμφάνιση της Τάνιας λόγω του χιονιού. (ΕΛΕΟΣ χιόνι έριχνε , όχι πέτρες , να πάρει ευχή , να πάρει)
-Περίμενα πως και πως να δω τη Βανέσσα Μέι , μετά το ξενέρωμα της Τρίτης και .. τολμώ να πω πως καλύτερα να μην πήγαινα. Αηδία. Μόνο βιολί δεν άκουσες, ΟΥΥΣΤ. Βέβαια με πιάσαν κάτι ζήλειες, κάτι σκέψεις του τύπου ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΧΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΒΙΟΛΙ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΝΩΡΙΤΕΡΑ , ΓΙΑΑΑΑΑΑΑΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ :(:(:( , αλλά ιτς οκ .
- Είδα τα παιδάκια του φόρουμ και χάρηκα.
-Πιο πολύ είδα την Έλενα και τη Μαίρη, παρά όλους τους άλλους :ρ
-Ο Σταύρος έχει απίστευτη παρατηρητικότητα!!!!!!!!
- Άλλαξε ο Μανωλιός κι έγινε σερβιτόρος στο Παλμιέ στη Σόλωνος . Α-πα-πααααααα ένα χάλι το παιδί, ένα χάλι....

Tις τελευταίες μέρες..

νιώθω πολύ κουρασμένη,κυρίως επειδή δεν κοιμάμαι. Αυτό όχι μόνο γιατί δεν προλαβαίνω, που είναι μια πραγματικότητα, αλλά και γιατί όταν ξαπλώνω δεν με πιάνει ύπνος. Ποιος; Εγώ!!Που είχα καταπληκτική σχέση με τον Μορφέα, τώρα πια με έχει εγκαταλείψει. Και είμαι της άποψης πως όλα τα καλά του κόσμου να 'χει κάποιος, αν δεν μπορεί να κοιμηθεί δεν μπορεί να λέγεται ευτυχισμένος( κάπου το 'χα διαβάσει αυτό). Κρίμα δηλαδή, κι έχω και καταπληκτικό κρεβάτι ( με μεγάλα φοβερά μαξιλάρια, για να χάνεσαι μέσα τους- gaap, gaap, gaap ) ...:ρ
Βέβαια, σήμερα που πέρασα με flying colours (ναι ναι μπράβο μου)(επιτέλους,με τους κομπλεξικούς καθηγητές που 'χω μπλέξει..) , νομίζω θα κοιμηθώ ήρεμη και γαλήνια.

Έκλεισα και το εισητήριο μου για Ελλάδα (κλέφτεεεεεεες) , και ελπίζω να μην χρειαστεί να το ξαναλλάξω..Hopefully επιστρέφω στα πάτρια εδάφη στις 22 , για μια μόνο εβδομάδα , αλλά δεν πειράζει. Ο Π. έχει δίκιο, θέλει θυσίες. Ας είναι λοιπόν. (οι ενδιαφερόμενοι ας στείλουν μήνυμα και θα αναλάβω δράση :) )

Σήμερα , μετά από την επιτυχία , πήγαμε με την Μαρία στο tea house. Θα μπορούσα να περνάω ώρες ατέλειωτες εκεί.... Μουσική χαλαρωτική, τσάγια από όλον τον κόσμο, ξύλινα έπιπλα, και άσπρες αφίσες με κινέζικα γράμματα στους τοίχους, μυρωδιά μεθυστική (όχι, δεν μαστουρώσαμε :Ρ) Μα τιιιι ωραία που ήταν... Βρήκα και τσάι καραμέλα, μετά από πάαααρα πολύ καιρό..

Πάλι πέρασε η ώρα, γι' αυτό ασπάζομαι τα μαγουλάκια σας και σας χαιρετώ. Σμουυυυυυτς!

Τα πρωινά της Κυριακής

Εχθές το βράδυ , κατόπιν παρότρινσης ,έβαλα Λαβ (97.5 για τους λάτρεις του ραδιοφώνου) , διαδικτυακά βέβαια, λόγω απόστασης. Την εκπομπή έκανε ο δεύτερος πιο αγαπημένος μου παραγωγός, Μάκης Μανιάτης.Το τραγούδι που έπαιζε , λατρεμένο, χιλιοακουσμένο , ταξιδιάρικο, με γύρισε πίσω πάρα πολύ καιρό .

Μου θύμισε αρχικά πόσο καιρό έχω να το ακούσω, πόσο μου έλειψε ,και τι σκεφτόμουν κάθε φορά που το άκουγα .Αργότερα, συνειρμικά σκέφτηκα τους ατέλειωτους, βαρετούς, πιεστικούς χειμώνες που το μόνο που μου έδεινε χαρά ήταν τα 20άρια σαν σχολικοί βαθμοί και μια μουσική βραδιά στο "Ονόκιο".To "Ονόκιο" είναι καφετέρια στο Παγκράτι, που ακούγεται αυστηρά Country μουσική , ίδια με αυτή που παίζει ο αγαπημένος μου ,τώρα πια, παραγωγός Νίκος Γκαραβέλας τα βράδια (καθημερινές 10-1 ), συνιδιοκτησία αυτού και του αδελφού του.

Οι μουσικές αυτές βραδιές ήταν από τα πράγματα που κυνηγούσα σαν τρελή.Βράδια που ο Νίκος καλούσε εξαίρετους μουσικούς, αφοσιωμένους στην τέχνη τους . Οι γονείς μου, μη έχοντας παράπονο από το καλό, διαβαστερό παιδί τους , χατίρια δεν χαλάγαν , οπότε όταν ζήταγα τέτοιου είδους έξοδο την είχα.Τολμώ να πω πως για μια εποχή τέτοιες βραδιές ήταν σχεδόν εβδομαδιαίες. Δεν θα ξεχάσω τον τύπο που με μια κιθάρα έπαιξε και τραγούδησε άψογα ένα κομμάτι της δισκογραφίας του Έλβις!!

Σκέφτηκα πόσο καιρό είχα να πάω σε μια τέτοια βραδιά, σε μια συναυλία, σε κάτι τέλος πάντων που να μου δίνει χαρά και προσορινή έστω πληρότητα. Μελαγχόλισα γιατί αναλογίστηκα πόσο ακόμα θα αργήσω να έχω μια τέτοια, και πόσο θα αργήσω να πάω ξανά στον συγκεκριμένο χώρο ,έστω και για έναν πρωινό ινδιάνικο καφέ ( το μαστ του μαγαζιού) , να ακούσω μουσικές που αγαπώ και να μιλήσω με τον Νίκο, συνήθεια αγαπημένη τα πρωινά της Κυριακής.

Τι θέλω να κάνω φέτος

Ακολουθεί ποστ που ήθελα εδώ και μέρες να κάνω.
Αν ακολουθήσω την περσινή μου τακτική θα πετύχω όοοοολους μου τους στόχους. Αλλά ..για να δούμε, τι θέλω να κάνω φέτος ..

Χμου.

-Να γυρίσω Ουγγαρία πριν αρχίσει το εξάμηνο βου και να κάνω τρελές βόλτες στην Βουδαπέστη (με σένα ).ΟΟΟΟΟΟΟΛΛΛΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ
-Να περνάω την Ανατομία όμορφα κι ωραία ,για να νιώθω μια μικρή θεά μετά. ( για τα άλλα που δεν έχουν σχέση με Ιατρική ποσός με απασχολεί, αλλά ντάξει, ας τα περνάω κι αυτά)
-Να προλάβω να : κάνω 1 μήνα nursing practice σε νοσοκομείο κοντά στο σπίτι μου και 1 μήνα διακοπές στη Ζάκυνθο με τα παιδιά ,να λιώσουμε σαν άνθρωποι.
-Να πάρω επιτέλους το δίπλωμα οδήγησης (ντάξει, ένα κομμάτι κέικ είναι (πiς οφ κέικ), αφού πέρασα και τα σήματα. Κυριλέ.
-Να πάω στη Βιέννη για συναυλία της Ορχήστρας της Βιέννης . Ένα τσιγάρο δρόμος είναι από τη Βουδαπέστη . Δεν καπνίζω, άλλα αν...
-Να βρω χρόνο να κάνω βιολί.
-Να γίνω καλός και ευαίσθητος άνθρωπος.
-Να κάνω δίαιτα.
-Να προλάβω να δω τους Ρόλινγκ Στόουνς που έρχονται Ελλάδα.
-Να λιώσω στις συναυλίες (κυρίως το καλοκαίρι).
-Να πάω Κύπρο στα παιδια που με καλέσανε . Έεεερε γλέντιααα .
-Να μάθω Ουγγρικά και Κυπριακα.Όσο να πεις, οι ξένες γλώσσες χρειάζονται.
-Να μετακομίσω.

Τι δεν θέλω να κάνω φέτος:

-Να τσακώνομαι τόσο πολύ με τη μαμά μου :ρ
-Να χαλάω τόσα λεφτά (όχι, δεν τσακώνομαι γι αυτό :ρ)
-Να κωλοβαράω όταν γυρίζω από το Πανεπιστήμιο ( άρα θέλω να διαβάζω ακριβώς όταν επιστρέφω)

αυτά προς το παρόν..

έχω πάθει λαλά

όχι δεν είναι πολλά.όχι δεν έχω πελαγώσει. και όχι δεν είναι αδίδακτη ύλη.όχι όχι.

έχω πόνους στο στέρνο και την καρδιά και εδώ και μέρες έχω κάψιμο στο στήθος και νομίζω πως η καρδιά μου θα εκραγεί. δεν είναι συμπτώματα έρωτα αυτά πάντως.

εισπνοή-εκπνοή. εισπνόη-εκπνοή.


φφφφ
......
....
...
..
.